Konjugation zu «cōnsalūtāre, cōnsalūtō, cōnsalūtāvī, cōnsalūtātum»

Konjugation zu «cōnsalūtāre, cōnsalūtō, cōnsalūtāvī, cōnsalūtātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
consalut‑o
consalut‑e‑m
consaluta‑ba‑m
consaluta‑re‑m
consaluta‑b‑o
2. Pers. Sg.
consaluta‑s
consalut‑e‑s
consaluta‑ba‑s
consaluta‑re‑s
consaluta‑bi‑s
3. Pers. Sg.
consaluta‑t
consalut‑e‑t
consaluta‑ba‑t
consaluta‑re‑t
consaluta‑bi‑t
1. Pers. Pl.
consaluta‑mus
consalut‑e‑mus
consaluta‑ba‑mus
consaluta‑re‑mus
consaluta‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
consaluta‑tis
consalut‑e‑tis
consaluta‑ba‑tis
consaluta‑re‑tis
consaluta‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
consaluta‑nt
consalut‑e‑nt
consaluta‑ba‑nt
consaluta‑re‑nt
consaluta‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
consalut‑or
consalut‑e‑r
consaluta‑ba‑r
consaluta‑re‑r
consaluta‑b‑or
2. Pers. Sg.
consaluta‑ris
consalut‑e‑ris, consalut‑e‑re
consaluta‑ba‑ris, consaluta‑ba‑re
consaluta‑re‑ris, consaluta‑re‑re
consaluta‑be‑ris, consaluta‑be‑re
3. Pers. Sg.
consaluta‑tur
consalut‑e‑tur
consaluta‑ba‑tur
consaluta‑re‑tur
consaluta‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
consaluta‑mur
consalut‑e‑mur
consaluta‑ba‑mur
consaluta‑re‑mur
consaluta‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
consaluta‑mini
consalut‑e‑mini
consaluta‑ba‑mini
consaluta‑re‑mini
consaluta‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
consaluta‑ntur
consalut‑e‑ntur
consaluta‑ba‑ntur
consaluta‑re‑ntur
consaluta‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
consalutav‑i
consalutav‑eri‑m
consalutav‑era‑m
consalutav‑isse‑m
consalutav‑ero
2. Pers. Sg.
consalutav‑isti
consalutav‑eri‑s
consalutav‑era‑s
consalutav‑isse‑s
consalutav‑eris
3. Pers. Sg.
consalutav‑it
consalutav‑eri‑t
consalutav‑era‑t
consalutav‑isse‑t
consalutav‑erit
1. Pers. Pl.
consalutav‑imus
consalutav‑eri‑mus
consalutav‑era‑mus
consalutav‑isse‑mus
consalutav‑erimus
2. Pers. Pl.
consalutav‑istis
consalutav‑eri‑tis
consalutav‑era‑tis
consalutav‑isse‑tis
consalutav‑eritis
3. Pers. Pl.
consalutav‑erunt, consalutav‑ere
consalutav‑eri‑nt
consalutav‑era‑nt
consalutav‑isse‑nt
consalutav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
consalutat‑us sum
consalutat‑us sim
consalutat‑us eram
consalutat‑us essem
consalutat‑us ero
2. Pers. Sg.
consalutat‑us es
consalutat‑us sis
consalutat‑us eras
consalutat‑us esses
consalutat‑us eris
3. Pers. Sg.
consalutat‑us est
consalutat‑us sit
consalutat‑us erat
consalutat‑us esset
consalutat‑us erit
1. Pers. Pl.
consalutat‑i sumus
consalutat‑i simus
consalutat‑i eramus
consalutat‑i essemus
consalutat‑i erimus
2. Pers. Pl.
consalutat‑i estis
consalutat‑i sitis
consalutat‑i eratis
consalutat‑i essetis
consalutat‑i eritis
3. Pers. Pl.
consalutat‑i sunt
consalutat‑i sint
consalutat‑i erant
consalutat‑i essent
consalutat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
consalutans consalutantis
Part. Fut. Akt.
consalutaturus a um
Part. Perf. Pass.
consalutatus a um
Gerundium
consaluta‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
consalutandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
consaluta
consaluta‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
consalutare
consaluta‑ri, consaluta‑rier
Infinitiv Perf.
consalutav‑isse
consalutat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
consalutatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
consalutat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
consalutans
consalutans
consalutans
Gen. Sg.
consalutant‑is
consalutant‑is
consalutant‑is
Dat. Sg.
consalutant‑i
consalutant‑i
consalutant‑i
Akk. Sg.
consalutant‑em
consalutant‑em
consalutans
Abl. Sg.
consalutant‑e
consalutant‑e
consalutant‑e
Nom. Pl.
consalutant‑es
consalutant‑es
consalutant‑ia
Gen. Pl.
consalutant‑ium
consalutant‑ium
consalutant‑ium
Dat. Pl.
consalutant‑ibus
consalutant‑ibus
consalutant‑ibus
Akk. Pl.
consalutant‑es, consalutant‑is
consalutant‑es, consalutant‑is
consalutant‑ia
Abl. Pl.
consalutant‑ibus
consalutant‑ibus
consalutant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
consalutat‑us
consalutat‑a
consalutat‑um
Gen. Sg.
consalutat‑i
consalutat‑ae
consalutat‑i
Dat. Sg.
consalutat‑o
consalutat‑ae
consalutat‑o
Akk. Sg.
consalutat‑um
consalutat‑am
consalutat‑um
Abl. Sg.
consalutat‑o
consalutat‑a
consalutat‑o
Nom. Pl.
consalutat‑i
consalutat‑ae
consalutat‑a
Gen. Pl.
consalutat‑orum
consalutat‑arum
consalutat‑orum
Dat. Pl.
consalutat‑is
consalutat‑is
consalutat‑is
Akk. Pl.
consalutat‑os
consalutat‑as
consalutat‑a
Abl. Pl.
consalutat‑is
consalutat‑is
consalutat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
consalutatur‑us
consalutatur‑a
consalutatur‑um
Gen. Sg.
consalutatur‑i
consalutatur‑ae
consalutatur‑i
Dat. Sg.
consalutatur‑o
consalutatur‑ae
consalutatur‑o
Akk. Sg.
consalutatur‑um
consalutatur‑am
consalutatur‑um
Abl. Sg.
consalutatur‑o
consalutatur‑a
consalutatur‑o
Nom. Pl.
consalutatur‑i
consalutatur‑ae
consalutatur‑a
Gen. Pl.
consalutatur‑orum
consalutatur‑arum
consalutatur‑orum
Dat. Pl.
consalutatur‑is
consalutatur‑is
consalutatur‑is
Akk. Pl.
consalutatur‑os
consalutatur‑as
consalutatur‑a
Abl. Pl.
consalutatur‑is
consalutatur‑is
consalutatur‑is

Gerundium

Gen.
consaluta‑ndi
Dat.
consaluta‑ndo
Akk.
consaluta‑ndum
Abl.
consaluta‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
consalutand‑us
consalutand‑a
consalutand‑um
Gen. Sg.
consalutand‑i
consalutand‑ae
consalutand‑i
Dat. Sg.
consalutand‑o
consalutand‑ae
consalutand‑o
Akk. Sg.
consalutand‑um
consalutand‑am
consalutand‑um
Abl. Sg.
consalutand‑o
consalutand‑a
consalutand‑o
Nom. Pl.
consalutand‑i
consalutand‑ae
consalutand‑a
Gen. Pl.
consalutand‑orum
consalutand‑arum
consalutand‑orum
Dat. Pl.
consalutand‑is
consalutand‑is
consalutand‑is
Akk. Pl.
consalutand‑os
consalutand‑as
consalutand‑a
Abl. Pl.
consalutand‑is
consalutand‑is
consalutand‑is