Konjugation zu «conglōrificāre, conglōrificō, conglōrificāvī, conglōrificātum»

Konjugation zu «conglōrificāre, conglōrificō, conglōrificāvī, conglōrificātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
conglorific‑o
conglorific‑e‑m
conglorifica‑ba‑m
conglorifica‑re‑m
conglorifica‑b‑o
2. Pers. Sg.
conglorifica‑s
conglorific‑e‑s
conglorifica‑ba‑s
conglorifica‑re‑s
conglorifica‑bi‑s
3. Pers. Sg.
conglorifica‑t
conglorific‑e‑t
conglorifica‑ba‑t
conglorifica‑re‑t
conglorifica‑bi‑t
1. Pers. Pl.
conglorifica‑mus
conglorific‑e‑mus
conglorifica‑ba‑mus
conglorifica‑re‑mus
conglorifica‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
conglorifica‑tis
conglorific‑e‑tis
conglorifica‑ba‑tis
conglorifica‑re‑tis
conglorifica‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
conglorifica‑nt
conglorific‑e‑nt
conglorifica‑ba‑nt
conglorifica‑re‑nt
conglorifica‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
conglorific‑or
conglorific‑e‑r
conglorifica‑ba‑r
conglorifica‑re‑r
conglorifica‑b‑or
2. Pers. Sg.
conglorifica‑ris
conglorific‑e‑ris, conglorific‑e‑re
conglorifica‑ba‑ris, conglorifica‑ba‑re
conglorifica‑re‑ris, conglorifica‑re‑re
conglorifica‑be‑ris, conglorifica‑be‑re
3. Pers. Sg.
conglorifica‑tur
conglorific‑e‑tur
conglorifica‑ba‑tur
conglorifica‑re‑tur
conglorifica‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
conglorifica‑mur
conglorific‑e‑mur
conglorifica‑ba‑mur
conglorifica‑re‑mur
conglorifica‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
conglorifica‑mini
conglorific‑e‑mini
conglorifica‑ba‑mini
conglorifica‑re‑mini
conglorifica‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
conglorifica‑ntur
conglorific‑e‑ntur
conglorifica‑ba‑ntur
conglorifica‑re‑ntur
conglorifica‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
conglorificav‑i
conglorificav‑eri‑m
conglorificav‑era‑m
conglorificav‑isse‑m
conglorificav‑ero
2. Pers. Sg.
conglorificav‑isti
conglorificav‑eri‑s
conglorificav‑era‑s
conglorificav‑isse‑s
conglorificav‑eris
3. Pers. Sg.
conglorificav‑it
conglorificav‑eri‑t
conglorificav‑era‑t
conglorificav‑isse‑t
conglorificav‑erit
1. Pers. Pl.
conglorificav‑imus
conglorificav‑eri‑mus
conglorificav‑era‑mus
conglorificav‑isse‑mus
conglorificav‑erimus
2. Pers. Pl.
conglorificav‑istis
conglorificav‑eri‑tis
conglorificav‑era‑tis
conglorificav‑isse‑tis
conglorificav‑eritis
3. Pers. Pl.
conglorificav‑erunt, conglorificav‑ere
conglorificav‑eri‑nt
conglorificav‑era‑nt
conglorificav‑isse‑nt
conglorificav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
conglorificat‑us sum
conglorificat‑us sim
conglorificat‑us eram
conglorificat‑us essem
conglorificat‑us ero
2. Pers. Sg.
conglorificat‑us es
conglorificat‑us sis
conglorificat‑us eras
conglorificat‑us esses
conglorificat‑us eris
3. Pers. Sg.
conglorificat‑us est
conglorificat‑us sit
conglorificat‑us erat
conglorificat‑us esset
conglorificat‑us erit
1. Pers. Pl.
conglorificat‑i sumus
conglorificat‑i simus
conglorificat‑i eramus
conglorificat‑i essemus
conglorificat‑i erimus
2. Pers. Pl.
conglorificat‑i estis
conglorificat‑i sitis
conglorificat‑i eratis
conglorificat‑i essetis
conglorificat‑i eritis
3. Pers. Pl.
conglorificat‑i sunt
conglorificat‑i sint
conglorificat‑i erant
conglorificat‑i essent
conglorificat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
conglorificans conglorificantis
Part. Fut. Akt.
conglorificaturus a um
Part. Perf. Pass.
conglorificatus a um
Gerundium
conglorifica‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
conglorificandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
conglorifica
conglorifica‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
conglorificare
conglorifica‑ri, conglorifica‑rier
Infinitiv Perf.
conglorificav‑isse
conglorificat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
conglorificatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
conglorificat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
conglorificans
conglorificans
conglorificans
Gen. Sg.
conglorificant‑is
conglorificant‑is
conglorificant‑is
Dat. Sg.
conglorificant‑i
conglorificant‑i
conglorificant‑i
Akk. Sg.
conglorificant‑em
conglorificant‑em
conglorificans
Abl. Sg.
conglorificant‑e
conglorificant‑e
conglorificant‑e
Nom. Pl.
conglorificant‑es
conglorificant‑es
conglorificant‑ia
Gen. Pl.
conglorificant‑ium
conglorificant‑ium
conglorificant‑ium
Dat. Pl.
conglorificant‑ibus
conglorificant‑ibus
conglorificant‑ibus
Akk. Pl.
conglorificant‑es, conglorificant‑is
conglorificant‑es, conglorificant‑is
conglorificant‑ia
Abl. Pl.
conglorificant‑ibus
conglorificant‑ibus
conglorificant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
conglorificat‑us
conglorificat‑a
conglorificat‑um
Gen. Sg.
conglorificat‑i
conglorificat‑ae
conglorificat‑i
Dat. Sg.
conglorificat‑o
conglorificat‑ae
conglorificat‑o
Akk. Sg.
conglorificat‑um
conglorificat‑am
conglorificat‑um
Abl. Sg.
conglorificat‑o
conglorificat‑a
conglorificat‑o
Nom. Pl.
conglorificat‑i
conglorificat‑ae
conglorificat‑a
Gen. Pl.
conglorificat‑orum
conglorificat‑arum
conglorificat‑orum
Dat. Pl.
conglorificat‑is
conglorificat‑is
conglorificat‑is
Akk. Pl.
conglorificat‑os
conglorificat‑as
conglorificat‑a
Abl. Pl.
conglorificat‑is
conglorificat‑is
conglorificat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
conglorificatur‑us
conglorificatur‑a
conglorificatur‑um
Gen. Sg.
conglorificatur‑i
conglorificatur‑ae
conglorificatur‑i
Dat. Sg.
conglorificatur‑o
conglorificatur‑ae
conglorificatur‑o
Akk. Sg.
conglorificatur‑um
conglorificatur‑am
conglorificatur‑um
Abl. Sg.
conglorificatur‑o
conglorificatur‑a
conglorificatur‑o
Nom. Pl.
conglorificatur‑i
conglorificatur‑ae
conglorificatur‑a
Gen. Pl.
conglorificatur‑orum
conglorificatur‑arum
conglorificatur‑orum
Dat. Pl.
conglorificatur‑is
conglorificatur‑is
conglorificatur‑is
Akk. Pl.
conglorificatur‑os
conglorificatur‑as
conglorificatur‑a
Abl. Pl.
conglorificatur‑is
conglorificatur‑is
conglorificatur‑is

Gerundium

Gen.
conglorifica‑ndi
Dat.
conglorifica‑ndo
Akk.
conglorifica‑ndum
Abl.
conglorifica‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
conglorificand‑us
conglorificand‑a
conglorificand‑um
Gen. Sg.
conglorificand‑i
conglorificand‑ae
conglorificand‑i
Dat. Sg.
conglorificand‑o
conglorificand‑ae
conglorificand‑o
Akk. Sg.
conglorificand‑um
conglorificand‑am
conglorificand‑um
Abl. Sg.
conglorificand‑o
conglorificand‑a
conglorificand‑o
Nom. Pl.
conglorificand‑i
conglorificand‑ae
conglorificand‑a
Gen. Pl.
conglorificand‑orum
conglorificand‑arum
conglorificand‑orum
Dat. Pl.
conglorificand‑is
conglorificand‑is
conglorificand‑is
Akk. Pl.
conglorificand‑os
conglorificand‑as
conglorificand‑a
Abl. Pl.
conglorificand‑is
conglorificand‑is
conglorificand‑is