Deklination zu «īnsēnsātus a um»

Deklination zu «īnsēnsātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
insensat‑e
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
insensat‑us
insensat‑a
insensat‑um
Gen. Sg.
insensat‑i
insensat‑ae
insensat‑i
Dat. Sg.
insensat‑o
insensat‑ae
insensat‑o
Akk. Sg.
insensat‑um
insensat‑am
insensat‑um
Abl. Sg.
insensat‑o
insensat‑a
insensat‑o
Nom. Pl.
insensat‑i
insensat‑ae
insensat‑a
Gen. Pl.
insensat‑orum
insensat‑arum
insensat‑orum
Dat. Pl.
insensat‑is
insensat‑is
insensat‑is
Akk. Pl.
insensat‑os
insensat‑as
insensat‑a
Abl. Pl.
insensat‑is
insensat‑is
insensat‑is