Deklination zu «damnātus a um»

Deklination zu «damnātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
damnat‑e
Adverb Komparativ
damnat‑ius
Adverb Superlativ
damnat‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
damnat‑us
damnat‑a
damnat‑um
Gen. Sg.
damnat‑i
damnat‑ae
damnat‑i
Dat. Sg.
damnat‑o
damnat‑ae
damnat‑o
Akk. Sg.
damnat‑um
damnat‑am
damnat‑um
Abl. Sg.
damnat‑o
damnat‑a
damnat‑o
Nom. Pl.
damnat‑i
damnat‑ae
damnat‑a
Gen. Pl.
damnat‑orum
damnat‑arum
damnat‑orum
Dat. Pl.
damnat‑is
damnat‑is
damnat‑is
Akk. Pl.
damnat‑os
damnat‑as
damnat‑a
Abl. Pl.
damnat‑is
damnat‑is
damnat‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
damnat‑ior
damnat‑ior
damnat‑ius
Gen. Sg.
damnat‑ior‑is
damnat‑ior‑is
damnat‑ior‑is
Dat. Sg.
damnat‑ior‑i
damnat‑ior‑i
damnat‑ior‑i
Akk. Sg.
damnat‑ior‑em
damnat‑ior‑em
damnat‑ius
Abl. Sg.
damnat‑ior‑e
damnat‑ior‑e
damnat‑ior‑e
Nom. Pl.
damnat‑ior‑es
damnat‑ior‑es
damnat‑ior‑a
Gen. Pl.
damnat‑ior‑um
damnat‑ior‑um
damnat‑ior‑um
Dat. Pl.
damnat‑ior‑ibus
damnat‑ior‑ibus
damnat‑ior‑ibus
Akk. Pl.
damnat‑ior‑es
damnat‑ior‑es
damnat‑ior‑a
Abl. Pl.
damnat‑ior‑ibus
damnat‑ior‑ibus
damnat‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
damnat‑issim‑us
damnat‑issim‑a
damnat‑issim‑um
Gen. Sg.
damnat‑issim‑i
damnat‑issim‑ae
damnat‑issim‑i
Dat. Sg.
damnat‑issim‑o
damnat‑issim‑ae
damnat‑issim‑o
Akk. Sg.
damnat‑issim‑um
damnat‑issim‑am
damnat‑issim‑um
Abl. Sg.
damnat‑issim‑o
damnat‑issim‑a
damnat‑issim‑o
Nom. Pl.
damnat‑issim‑i
damnat‑issim‑ae
damnat‑issim‑a
Gen. Pl.
damnat‑issim‑orum
damnat‑issim‑arum
damnat‑issim‑orum
Dat. Pl.
damnat‑issim‑is
damnat‑issim‑is
damnat‑issim‑is
Akk. Pl.
damnat‑issim‑os
damnat‑issim‑as
damnat‑issim‑a
Abl. Pl.
damnat‑issim‑is
damnat‑issim‑is
damnat‑issim‑is