Deklination zu «mūnītus a um»

Deklination zu «mūnītus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
munite
Adverb Komparativ
munitius
Adverb Superlativ
munit‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
munit‑us
munit‑a
munit‑um
Gen. Sg.
munit‑i
munit‑ae
munit‑i
Dat. Sg.
munit‑o
munit‑ae
munit‑o
Akk. Sg.
munit‑um
munit‑am
munit‑um
Abl. Sg.
munit‑o
munit‑a
munit‑o
Nom. Pl.
munit‑i
munit‑ae
munit‑a
Gen. Pl.
munit‑orum
munit‑arum
munit‑orum
Dat. Pl.
munit‑is
munit‑is
munit‑is
Akk. Pl.
munit‑os
munit‑as
munit‑a
Abl. Pl.
munit‑is
munit‑is
munit‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
munit‑ior
munit‑ior
munit‑ius
Gen. Sg.
munit‑ior‑is
munit‑ior‑is
munit‑ior‑is
Dat. Sg.
munit‑ior‑i
munit‑ior‑i
munit‑ior‑i
Akk. Sg.
munit‑ior‑em
munit‑ior‑em
munit‑ius
Abl. Sg.
munit‑ior‑e
munit‑ior‑e
munit‑ior‑e
Nom. Pl.
munit‑ior‑es
munit‑ior‑es
munit‑ior‑a
Gen. Pl.
munit‑ior‑um
munit‑ior‑um
munit‑ior‑um
Dat. Pl.
munit‑ior‑ibus
munit‑ior‑ibus
munit‑ior‑ibus
Akk. Pl.
munit‑ior‑es
munit‑ior‑es
munit‑ior‑a
Abl. Pl.
munit‑ior‑ibus
munit‑ior‑ibus
munit‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
munit‑issim‑us
munit‑issim‑a
munit‑issim‑um
Gen. Sg.
munit‑issim‑i
munit‑issim‑ae
munit‑issim‑i
Dat. Sg.
munit‑issim‑o
munit‑issim‑ae
munit‑issim‑o
Akk. Sg.
munit‑issim‑um
munit‑issim‑am
munit‑issim‑um
Abl. Sg.
munit‑issim‑o
munit‑issim‑a
munit‑issim‑o
Nom. Pl.
munit‑issim‑i
munit‑issim‑ae
munit‑issim‑a
Gen. Pl.
munit‑issim‑orum
munit‑issim‑arum
munit‑issim‑orum
Dat. Pl.
munit‑issim‑is
munit‑issim‑is
munit‑issim‑is
Akk. Pl.
munit‑issim‑os
munit‑issim‑as
munit‑issim‑a
Abl. Pl.
munit‑issim‑is
munit‑issim‑is
munit‑issim‑is