Konjugation zu «excommūnicāre, excommūnicō, excommūnicāvī, excommūnicātum»

Konjugation zu «excommūnicāre, excommūnicō, excommūnicāvī, excommūnicātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
excommunic‑o
excommunic‑e‑m
excommunica‑ba‑m
excommunica‑re‑m
excommunica‑b‑o
2. Pers. Sg.
excommunica‑s
excommunic‑e‑s
excommunica‑ba‑s
excommunica‑re‑s
excommunica‑bi‑s
3. Pers. Sg.
excommunica‑t
excommunic‑e‑t
excommunica‑ba‑t
excommunica‑re‑t
excommunica‑bi‑t
1. Pers. Pl.
excommunica‑mus
excommunic‑e‑mus
excommunica‑ba‑mus
excommunica‑re‑mus
excommunica‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
excommunica‑tis
excommunic‑e‑tis
excommunica‑ba‑tis
excommunica‑re‑tis
excommunica‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
excommunica‑nt
excommunic‑e‑nt
excommunica‑ba‑nt
excommunica‑re‑nt
excommunica‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
excommunic‑or
excommunic‑e‑r
excommunica‑ba‑r
excommunica‑re‑r
excommunica‑b‑or
2. Pers. Sg.
excommunica‑ris
excommunic‑e‑ris, excommunic‑e‑re
excommunica‑ba‑ris, excommunica‑ba‑re
excommunica‑re‑ris, excommunica‑re‑re
excommunica‑be‑ris, excommunica‑be‑re
3. Pers. Sg.
excommunica‑tur
excommunic‑e‑tur
excommunica‑ba‑tur
excommunica‑re‑tur
excommunica‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
excommunica‑mur
excommunic‑e‑mur
excommunica‑ba‑mur
excommunica‑re‑mur
excommunica‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
excommunica‑mini
excommunic‑e‑mini
excommunica‑ba‑mini
excommunica‑re‑mini
excommunica‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
excommunica‑ntur
excommunic‑e‑ntur
excommunica‑ba‑ntur
excommunica‑re‑ntur
excommunica‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
excommunicav‑i
excommunicav‑eri‑m
excommunicav‑era‑m
excommunicav‑isse‑m
excommunicav‑ero
2. Pers. Sg.
excommunicav‑isti
excommunicav‑eri‑s
excommunicav‑era‑s
excommunicav‑isse‑s
excommunicav‑eris
3. Pers. Sg.
excommunicav‑it
excommunicav‑eri‑t
excommunicav‑era‑t
excommunicav‑isse‑t
excommunicav‑erit
1. Pers. Pl.
excommunicav‑imus
excommunicav‑eri‑mus
excommunicav‑era‑mus
excommunicav‑isse‑mus
excommunicav‑erimus
2. Pers. Pl.
excommunicav‑istis
excommunicav‑eri‑tis
excommunicav‑era‑tis
excommunicav‑isse‑tis
excommunicav‑eritis
3. Pers. Pl.
excommunicav‑erunt, excommunicav‑ere
excommunicav‑eri‑nt
excommunicav‑era‑nt
excommunicav‑isse‑nt
excommunicav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
excommunicat‑us sum
excommunicat‑us sim
excommunicat‑us eram
excommunicat‑us essem
excommunicat‑us ero
2. Pers. Sg.
excommunicat‑us es
excommunicat‑us sis
excommunicat‑us eras
excommunicat‑us esses
excommunicat‑us eris
3. Pers. Sg.
excommunicat‑us est
excommunicat‑us sit
excommunicat‑us erat
excommunicat‑us esset
excommunicat‑us erit
1. Pers. Pl.
excommunicat‑i sumus
excommunicat‑i simus
excommunicat‑i eramus
excommunicat‑i essemus
excommunicat‑i erimus
2. Pers. Pl.
excommunicat‑i estis
excommunicat‑i sitis
excommunicat‑i eratis
excommunicat‑i essetis
excommunicat‑i eritis
3. Pers. Pl.
excommunicat‑i sunt
excommunicat‑i sint
excommunicat‑i erant
excommunicat‑i essent
excommunicat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
excommunicans excommunicantis
Part. Fut. Akt.
excommunicaturus a um
Part. Perf. Pass.
excommunicatus a um
Gerundium
excommunica‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
excommunicandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
excommunica
excommunica‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
excommunicare
excommunica‑ri, excommunica‑rier
Infinitiv Perf.
excommunicav‑isse
excommunicat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
excommunicatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
excommunicat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
excommunicans
excommunicans
excommunicans
Gen. Sg.
excommunicant‑is
excommunicant‑is
excommunicant‑is
Dat. Sg.
excommunicant‑i
excommunicant‑i
excommunicant‑i
Akk. Sg.
excommunicant‑em
excommunicant‑em
excommunicans
Abl. Sg.
excommunicant‑e
excommunicant‑e
excommunicant‑e
Nom. Pl.
excommunicant‑es
excommunicant‑es
excommunicant‑ia
Gen. Pl.
excommunicant‑ium
excommunicant‑ium
excommunicant‑ium
Dat. Pl.
excommunicant‑ibus
excommunicant‑ibus
excommunicant‑ibus
Akk. Pl.
excommunicant‑es, excommunicant‑is
excommunicant‑es, excommunicant‑is
excommunicant‑ia
Abl. Pl.
excommunicant‑ibus
excommunicant‑ibus
excommunicant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
excommunicat‑us
excommunicat‑a
excommunicat‑um
Gen. Sg.
excommunicat‑i
excommunicat‑ae
excommunicat‑i
Dat. Sg.
excommunicat‑o
excommunicat‑ae
excommunicat‑o
Akk. Sg.
excommunicat‑um
excommunicat‑am
excommunicat‑um
Abl. Sg.
excommunicat‑o
excommunicat‑a
excommunicat‑o
Nom. Pl.
excommunicat‑i
excommunicat‑ae
excommunicat‑a
Gen. Pl.
excommunicat‑orum
excommunicat‑arum
excommunicat‑orum
Dat. Pl.
excommunicat‑is
excommunicat‑is
excommunicat‑is
Akk. Pl.
excommunicat‑os
excommunicat‑as
excommunicat‑a
Abl. Pl.
excommunicat‑is
excommunicat‑is
excommunicat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
excommunicatur‑us
excommunicatur‑a
excommunicatur‑um
Gen. Sg.
excommunicatur‑i
excommunicatur‑ae
excommunicatur‑i
Dat. Sg.
excommunicatur‑o
excommunicatur‑ae
excommunicatur‑o
Akk. Sg.
excommunicatur‑um
excommunicatur‑am
excommunicatur‑um
Abl. Sg.
excommunicatur‑o
excommunicatur‑a
excommunicatur‑o
Nom. Pl.
excommunicatur‑i
excommunicatur‑ae
excommunicatur‑a
Gen. Pl.
excommunicatur‑orum
excommunicatur‑arum
excommunicatur‑orum
Dat. Pl.
excommunicatur‑is
excommunicatur‑is
excommunicatur‑is
Akk. Pl.
excommunicatur‑os
excommunicatur‑as
excommunicatur‑a
Abl. Pl.
excommunicatur‑is
excommunicatur‑is
excommunicatur‑is

Partizip Perfekt Passiv (PPP) - Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
excommunicat‑issim‑us
excommunicat‑issim‑a
excommunicat‑issim‑um
Gen. Sg.
excommunicat‑issim‑i
excommunicat‑issim‑ae
excommunicat‑issim‑i
Dat. Sg.
excommunicat‑issim‑o
excommunicat‑issim‑ae
excommunicat‑issim‑o
Akk. Sg.
excommunicat‑issim‑um
excommunicat‑issim‑am
excommunicat‑issim‑um
Abl. Sg.
excommunicat‑issim‑o
excommunicat‑issim‑a
excommunicat‑issim‑o
Nom. Pl.
excommunicat‑issim‑i
excommunicat‑issim‑ae
excommunicat‑issim‑a
Gen. Pl.
excommunicat‑issim‑orum
excommunicat‑issim‑arum
excommunicat‑issim‑orum
Dat. Pl.
excommunicat‑issim‑is
excommunicat‑issim‑is
excommunicat‑issim‑is
Akk. Pl.
excommunicat‑issim‑os
excommunicat‑issim‑as
excommunicat‑issim‑a
Abl. Pl.
excommunicat‑issim‑is
excommunicat‑issim‑is
excommunicat‑issim‑is

Gerundium

Gen.
excommunica‑ndi
Dat.
excommunica‑ndo
Akk.
excommunica‑ndum
Abl.
excommunica‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
excommunicand‑us
excommunicand‑a
excommunicand‑um
Gen. Sg.
excommunicand‑i
excommunicand‑ae
excommunicand‑i
Dat. Sg.
excommunicand‑o
excommunicand‑ae
excommunicand‑o
Akk. Sg.
excommunicand‑um
excommunicand‑am
excommunicand‑um
Abl. Sg.
excommunicand‑o
excommunicand‑a
excommunicand‑o
Nom. Pl.
excommunicand‑i
excommunicand‑ae
excommunicand‑a
Gen. Pl.
excommunicand‑orum
excommunicand‑arum
excommunicand‑orum
Dat. Pl.
excommunicand‑is
excommunicand‑is
excommunicand‑is
Akk. Pl.
excommunicand‑os
excommunicand‑as
excommunicand‑a
Abl. Pl.
excommunicand‑is
excommunicand‑is
excommunicand‑is