Deklination zu «condīgnus a um»

Deklination zu «condīgnus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
condigne
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
condign‑us
condign‑a
condign‑um
Gen. Sg.
condign‑i
condign‑ae
condign‑i
Dat. Sg.
condign‑o
condign‑ae
condign‑o
Akk. Sg.
condign‑um
condign‑am
condign‑um
Abl. Sg.
condign‑o
condign‑a
condign‑o
Nom. Pl.
condign‑i
condign‑ae
condign‑a
Gen. Pl.
condign‑orum
condign‑arum
condign‑orum
Dat. Pl.
condign‑is
condign‑is
condign‑is
Akk. Pl.
condign‑os
condign‑as
condign‑a
Abl. Pl.
condign‑is
condign‑is
condign‑is