Deklination zu «imprōpūgnātus a um»

Deklination zu «imprōpūgnātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
impropugnat‑e
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ
impropugnat‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
impropugnat‑us
impropugnat‑a
impropugnat‑um
Gen. Sg.
impropugnat‑i
impropugnat‑ae
impropugnat‑i
Dat. Sg.
impropugnat‑o
impropugnat‑ae
impropugnat‑o
Akk. Sg.
impropugnat‑um
impropugnat‑am
impropugnat‑um
Abl. Sg.
impropugnat‑o
impropugnat‑a
impropugnat‑o
Nom. Pl.
impropugnat‑i
impropugnat‑ae
impropugnat‑a
Gen. Pl.
impropugnat‑orum
impropugnat‑arum
impropugnat‑orum
Dat. Pl.
impropugnat‑is
impropugnat‑is
impropugnat‑is
Akk. Pl.
impropugnat‑os
impropugnat‑as
impropugnat‑a
Abl. Pl.
impropugnat‑is
impropugnat‑is
impropugnat‑is