Konjugation zu «raptitāre, raptitō, raptitāvī,-»

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	raptit‑o	raptit‑e‑m	raptita‑ba‑m	raptita‑re‑m	raptita‑b‑o
2. Pers. Sg.	raptita‑s	raptit‑e‑s	raptita‑ba‑s	raptita‑re‑s	raptita‑bi‑s
3. Pers. Sg.	raptita‑t	raptit‑e‑t	raptita‑ba‑t	raptita‑re‑t	raptita‑bi‑t
1. Pers. Pl.	raptita‑mus	raptit‑e‑mus	raptita‑ba‑mus	raptita‑re‑mus	raptita‑bi‑mus
2. Pers. Pl.	raptita‑tis	raptit‑e‑tis	raptita‑ba‑tis	raptita‑re‑tis	raptita‑bi‑tis
3. Pers. Pl.	raptita‑nt	raptit‑e‑nt	raptita‑ba‑nt	raptita‑re‑nt	raptita‑bu‑nt

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	raptitav‑i	raptitav‑eri‑m	raptitav‑era‑m	raptitav‑isse‑m	raptitav‑ero
2. Pers. Sg.	raptitav‑isti	raptitav‑eri‑s	raptitav‑era‑s	raptitav‑isse‑s	raptitav‑eris
3. Pers. Sg.	raptitav‑it	raptitav‑eri‑t	raptitav‑era‑t	raptitav‑isse‑t	raptitav‑erit
1. Pers. Pl.	raptitav‑imus	raptitav‑eri‑mus	raptitav‑era‑mus	raptitav‑isse‑mus	raptitav‑erimus
2. Pers. Pl.	raptitav‑istis	raptitav‑eri‑tis	raptitav‑era‑tis	raptitav‑isse‑tis	raptitav‑eritis
3. Pers. Pl.	raptitav‑erunt, raptitav‑ere	raptitav‑eri‑nt	raptitav‑era‑nt	raptitav‑isse‑nt	raptitav‑erint