Konjugation zu «adaugēre, adaugeō, adauxī, adauctum»

Konjugation zu «adaugēre, adaugeō, adauxī, adauctum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
adauge‑o
adauge‑a‑m
adauge‑ba‑m
adauge‑re‑m
adauge‑b‑o
2. Pers. Sg.
adauge‑s
adauge‑a‑s
adauge‑ba‑s
adauge‑re‑s
adauge‑bi‑s
3. Pers. Sg.
adauge‑t
adauge‑a‑t
adauge‑ba‑t
adauge‑re‑t
adauge‑bi‑t
1. Pers. Pl.
adauge‑mus
adauge‑a‑mus
adauge‑ba‑mus
adauge‑re‑mus
adauge‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
adauge‑tis
adauge‑a‑tis
adauge‑ba‑tis
adauge‑re‑tis
adauge‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
adauge‑nt
adauge‑a‑nt
adauge‑ba‑nt
adauge‑re‑nt
adauge‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
adauge‑or
adauge‑a‑r
adauge‑ba‑r
adauge‑re‑r
adauge‑b‑or
2. Pers. Sg.
adauge‑ris
adauge‑a‑ris, adauge‑a‑re
adauge‑ba‑ris, adauge‑ba‑re
adauge‑re‑ris, adauge‑re‑re
adauge‑be‑ris, adauge‑be‑re
3. Pers. Sg.
adauge‑tur
adauge‑a‑tur
adauge‑ba‑tur
adauge‑re‑tur
adauge‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
adauge‑mur
adauge‑a‑mur
adauge‑ba‑mur
adauge‑re‑mur
adauge‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
adauge‑mini
adauge‑a‑mini
adauge‑ba‑mini
adauge‑re‑mini
adauge‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
adauge‑ntur
adauge‑a‑ntur
adauge‑ba‑ntur
adauge‑re‑ntur
adauge‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
adaux‑i
adaux‑eri‑m
adaux‑era‑m
adaux‑isse‑m
adaux‑ero
2. Pers. Sg.
adaux‑isti
adaux‑eri‑s
adaux‑era‑s
adaux‑isse‑s
adaux‑eris
3. Pers. Sg.
adaux‑it
adaux‑eri‑t
adaux‑era‑t
adaux‑isse‑t
adaux‑erit
1. Pers. Pl.
adaux‑imus
adaux‑eri‑mus
adaux‑era‑mus
adaux‑isse‑mus
adaux‑erimus
2. Pers. Pl.
adaux‑istis
adaux‑eri‑tis
adaux‑era‑tis
adaux‑isse‑tis
adaux‑eritis
3. Pers. Pl.
adaux‑erunt, adaux‑ere
adaux‑eri‑nt
adaux‑era‑nt
adaux‑isse‑nt
adaux‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
adauct‑us sum
adauct‑us sim
adauct‑us eram
adauct‑us essem
adauct‑us ero
2. Pers. Sg.
adauct‑us es
adauct‑us sis
adauct‑us eras
adauct‑us esses
adauct‑us eris
3. Pers. Sg.
adauct‑us est
adauct‑us sit
adauct‑us erat
adauct‑us esset
adauct‑us erit
1. Pers. Pl.
adauct‑i sumus
adauct‑i simus
adauct‑i eramus
adauct‑i essemus
adauct‑i erimus
2. Pers. Pl.
adauct‑i estis
adauct‑i sitis
adauct‑i eratis
adauct‑i essetis
adauct‑i eritis
3. Pers. Pl.
adauct‑i sunt
adauct‑i sint
adauct‑i erant
adauct‑i essent
adauct‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
adaugens adaugentis
Part. Fut. Akt.
adaucturus a um
Part. Perf. Pass.
adauctus a um
Gerundium
adauge‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
adaugendus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
adauge
adauge‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
adaugere
adauge‑ri, adauge‑rier
Infinitiv Perf.
adaux‑isse
adauct‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
adauctur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
adauct‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
adaugens
adaugens
adaugens
Gen. Sg.
adaugent‑is
adaugent‑is
adaugent‑is
Dat. Sg.
adaugent‑i
adaugent‑i
adaugent‑i
Akk. Sg.
adaugent‑em
adaugent‑em
adaugens
Abl. Sg.
adaugent‑e
adaugent‑e
adaugent‑e
Nom. Pl.
adaugent‑es
adaugent‑es
adaugent‑ia
Gen. Pl.
adaugent‑ium
adaugent‑ium
adaugent‑ium
Dat. Pl.
adaugent‑ibus
adaugent‑ibus
adaugent‑ibus
Akk. Pl.
adaugent‑es, adaugent‑is
adaugent‑es, adaugent‑is
adaugent‑ia
Abl. Pl.
adaugent‑ibus
adaugent‑ibus
adaugent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
adauct‑us
adauct‑a
adauct‑um
Gen. Sg.
adauct‑i
adauct‑ae
adauct‑i
Dat. Sg.
adauct‑o
adauct‑ae
adauct‑o
Akk. Sg.
adauct‑um
adauct‑am
adauct‑um
Abl. Sg.
adauct‑o
adauct‑a
adauct‑o
Nom. Pl.
adauct‑i
adauct‑ae
adauct‑a
Gen. Pl.
adauct‑orum
adauct‑arum
adauct‑orum
Dat. Pl.
adauct‑is
adauct‑is
adauct‑is
Akk. Pl.
adauct‑os
adauct‑as
adauct‑a
Abl. Pl.
adauct‑is
adauct‑is
adauct‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
adauctur‑us
adauctur‑a
adauctur‑um
Gen. Sg.
adauctur‑i
adauctur‑ae
adauctur‑i
Dat. Sg.
adauctur‑o
adauctur‑ae
adauctur‑o
Akk. Sg.
adauctur‑um
adauctur‑am
adauctur‑um
Abl. Sg.
adauctur‑o
adauctur‑a
adauctur‑o
Nom. Pl.
adauctur‑i
adauctur‑ae
adauctur‑a
Gen. Pl.
adauctur‑orum
adauctur‑arum
adauctur‑orum
Dat. Pl.
adauctur‑is
adauctur‑is
adauctur‑is
Akk. Pl.
adauctur‑os
adauctur‑as
adauctur‑a
Abl. Pl.
adauctur‑is
adauctur‑is
adauctur‑is

Gerundium

Gen.
adauge‑ndi
Dat.
adauge‑ndo
Akk.
adauge‑ndum
Abl.
adauge‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
adaugend‑us
adaugend‑a
adaugend‑um
Gen. Sg.
adaugend‑i
adaugend‑ae
adaugend‑i
Dat. Sg.
adaugend‑o
adaugend‑ae
adaugend‑o
Akk. Sg.
adaugend‑um
adaugend‑am
adaugend‑um
Abl. Sg.
adaugend‑o
adaugend‑a
adaugend‑o
Nom. Pl.
adaugend‑i
adaugend‑ae
adaugend‑a
Gen. Pl.
adaugend‑orum
adaugend‑arum
adaugend‑orum
Dat. Pl.
adaugend‑is
adaugend‑is
adaugend‑is
Akk. Pl.
adaugend‑os
adaugend‑as
adaugend‑a
Abl. Pl.
adaugend‑is
adaugend‑is
adaugend‑is