Deklination zu «nōbilis nōbile»

Deklination zu «nōbilis nōbile»

Adverbien

Adverb Positiv
nobiliter
Adverb Komparativ
nobilius
Adverb Superlativ
nobilissime

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
nobil‑is
nobil‑is
nobil‑e
Gen. Sg.
nobil‑is
nobil‑is
nobil‑is
Dat. Sg.
nobil‑i
nobil‑i
nobil‑i
Akk. Sg.
nobil‑em
nobil‑em
nobil‑e
Abl. Sg.
nobil‑i
nobil‑i
nobil‑i
Nom. Pl.
nobil‑es
nobil‑es
nobil‑ia
Gen. Pl.
nobil‑ium
nobil‑ium
nobil‑ium
Dat. Pl.
nobil‑ibus
nobil‑ibus
nobil‑ibus
Akk. Pl.
nobil‑es
nobil‑es
nobil‑ia
Abl. Pl.
nobil‑ibus
nobil‑ibus
nobil‑ibus

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
nobil‑ior
nobil‑ior
nobil‑ius
Gen. Sg.
nobil‑ior‑is
nobil‑ior‑is
nobil‑ior‑is
Dat. Sg.
nobil‑ior‑i
nobil‑ior‑i
nobil‑ior‑i
Akk. Sg.
nobil‑ior‑em
nobil‑ior‑em
nobil‑ius
Abl. Sg.
nobil‑ior‑e
nobil‑ior‑e
nobil‑ior‑e
Nom. Pl.
nobil‑ior‑es
nobil‑ior‑es
nobil‑ior‑a
Gen. Pl.
nobil‑ior‑um
nobil‑ior‑um
nobil‑ior‑um
Dat. Pl.
nobil‑ior‑ibus
nobil‑ior‑ibus
nobil‑ior‑ibus
Akk. Pl.
nobil‑ior‑es
nobil‑ior‑es
nobil‑ior‑a
Abl. Pl.
nobil‑ior‑ibus
nobil‑ior‑ibus
nobil‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
nobil‑issim‑us
nobil‑issim‑a
nobil‑issim‑um
Gen. Sg.
nobil‑issim‑i, nobilissumi
nobil‑issim‑ae
nobil‑issim‑i, nobilissumi
Dat. Sg.
nobil‑issim‑o
nobil‑issim‑ae
nobil‑issim‑o
Akk. Sg.
nobil‑issim‑um
nobil‑issim‑am
nobil‑issim‑um
Abl. Sg.
nobil‑issim‑o
nobil‑issim‑a
nobil‑issim‑o
Nom. Pl.
nobil‑issim‑i, nobilissumi
nobil‑issim‑ae
nobil‑issim‑a
Gen. Pl.
nobil‑issim‑orum
nobil‑issim‑arum
nobil‑issim‑orum
Dat. Pl.
nobil‑issim‑is, nobilissumis
nobil‑issim‑is, nobilissumis
nobil‑issim‑is, nobilissumis
Akk. Pl.
nobil‑issim‑os
nobil‑issim‑as
nobil‑issim‑a
Abl. Pl.
nobil‑issim‑is, nobilissumis
nobil‑issim‑is, nobilissumis
nobil‑issim‑is, nobilissumis