Konjugation zu «mūnītāre, mūnītō,-,-»

Konjugation zu «mūnītāre, mūnītō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
munit‑o
munit‑e‑m
munita‑ba‑m
munita‑re‑m
munita‑b‑o
2. Pers. Sg.
munita‑s
munit‑e‑s
munita‑ba‑s
munita‑re‑s
munita‑bi‑s
3. Pers. Sg.
munita‑t
munit‑e‑t
munita‑ba‑t
munita‑re‑t
munita‑bi‑t
1. Pers. Pl.
munita‑mus
munit‑e‑mus
munita‑ba‑mus
munita‑re‑mus
munita‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
munita‑tis
munit‑e‑tis
munita‑ba‑tis
munita‑re‑tis
munita‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
munita‑nt
munit‑e‑nt
munita‑ba‑nt
munita‑re‑nt
munita‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
munitans munitantis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
munita‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
munitandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
munita
munita‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
munitare
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
munitans
munitans
munitans
Gen. Sg.
munitant‑is
munitant‑is
munitant‑is
Dat. Sg.
munitant‑i
munitant‑i
munitant‑i
Akk. Sg.
munitant‑em
munitant‑em
munitans
Abl. Sg.
munitant‑e
munitant‑e
munitant‑e
Nom. Pl.
munitant‑es
munitant‑es
munitant‑ia
Gen. Pl.
munitant‑ium
munitant‑ium
munitant‑ium
Dat. Pl.
munitant‑ibus
munitant‑ibus
munitant‑ibus
Akk. Pl.
munitant‑es, munitant‑is
munitant‑es, munitant‑is
munitant‑ia
Abl. Pl.
munitant‑ibus
munitant‑ibus
munitant‑ibus

Gerundium

Gen.
munita‑ndi
Dat.
munita‑ndo
Akk.
munita‑ndum
Abl.
munita‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
munitand‑us
munitand‑a
munitand‑um
Gen. Sg.
munitand‑i
munitand‑ae
munitand‑i
Dat. Sg.
munitand‑o
munitand‑ae
munitand‑o
Akk. Sg.
munitand‑um
munitand‑am
munitand‑um
Abl. Sg.
munitand‑o
munitand‑a
munitand‑o
Nom. Pl.
munitand‑i
munitand‑ae
munitand‑a
Gen. Pl.
munitand‑orum
munitand‑arum
munitand‑orum
Dat. Pl.
munitand‑is
munitand‑is
munitand‑is
Akk. Pl.
munitand‑os
munitand‑as
munitand‑a
Abl. Pl.
munitand‑is
munitand‑is
munitand‑is