Deklination zu «rūsticus a um»

Deklination zu «rūsticus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
rustice
Adverb Komparativ
rusticius
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
rustic‑us
rustic‑a
rustic‑um
Gen. Sg.
rustic‑i
rustic‑ae
rustic‑i
Dat. Sg.
rustic‑o
rustic‑ae
rustic‑o
Akk. Sg.
rustic‑um
rustic‑am
rustic‑um
Abl. Sg.
rustic‑o
rustic‑a
rustic‑o
Vok. Sg.
rustic‑e
Nom. Pl.
rustic‑i
rustic‑ae
rustic‑a
Gen. Pl.
rustic‑orum
rustic‑arum
rustic‑orum
Dat. Pl.
rustic‑is
rustic‑is
rustic‑is
Akk. Pl.
rustic‑os
rustic‑as
rustic‑a
Abl. Pl.
rustic‑is
rustic‑is
rustic‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
rustic‑ior
rustic‑ior
rustic‑ius
Gen. Sg.
rustic‑ior‑is
rustic‑ior‑is
rustic‑ior‑is
Dat. Sg.
rustic‑ior‑i
rustic‑ior‑i
rustic‑ior‑i
Akk. Sg.
rustic‑ior‑em
rustic‑ior‑em
rustic‑ius
Abl. Sg.
rustic‑ior‑e
rustic‑ior‑e
rustic‑ior‑e
Nom. Pl.
rustic‑ior‑es
rustic‑ior‑es
rustic‑ior‑a
Gen. Pl.
rustic‑ior‑um
rustic‑ior‑um
rustic‑ior‑um
Dat. Pl.
rustic‑ior‑ibus
rustic‑ior‑ibus
rustic‑ior‑ibus
Akk. Pl.
rustic‑ior‑es
rustic‑ior‑es
rustic‑ior‑a
Abl. Pl.
rustic‑ior‑ibus
rustic‑ior‑ibus
rustic‑ior‑ibus