Konjugation zu «praeiacēre, praeiaceō,-,-»

Konjugation zu «praeiacēre, praeiaceō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
praeiace‑o
praeiace‑a‑m
praeiace‑ba‑m
praeiace‑re‑m
praeiace‑b‑o
2. Pers. Sg.
praeiace‑s
praeiace‑a‑s
praeiace‑ba‑s
praeiace‑re‑s
praeiace‑bi‑s
3. Pers. Sg.
praeiace‑t
praeiace‑a‑t
praeiace‑ba‑t
praeiace‑re‑t
praeiace‑bi‑t
1. Pers. Pl.
praeiace‑mus
praeiace‑a‑mus
praeiace‑ba‑mus
praeiace‑re‑mus
praeiace‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
praeiace‑tis
praeiace‑a‑tis
praeiace‑ba‑tis
praeiace‑re‑tis
praeiace‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
praeiace‑nt
praeiace‑a‑nt
praeiace‑ba‑nt
praeiace‑re‑nt
praeiace‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
praeiacens praeiacentis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
praeiace‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
praeiace‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
praeiace
praeiace‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
praeiacere
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praeiacens
praeiacens
praeiacens
Gen. Sg.
praeiacent‑is
praeiacent‑is
praeiacent‑is
Dat. Sg.
praeiacent‑i
praeiacent‑i
praeiacent‑i
Akk. Sg.
praeiacent‑em
praeiacent‑em
praeiacens
Abl. Sg.
praeiacent‑e
praeiacent‑e
praeiacent‑e
Nom. Pl.
praeiacent‑es
praeiacent‑es
praeiacent‑ia
Gen. Pl.
praeiacent‑ium
praeiacent‑ium
praeiacent‑ium
Dat. Pl.
praeiacent‑ibus
praeiacent‑ibus
praeiacent‑ibus
Akk. Pl.
praeiacent‑es, praeiacent‑is
praeiacent‑es, praeiacent‑is
praeiacent‑ia
Abl. Pl.
praeiacent‑ibus
praeiacent‑ibus
praeiacent‑ibus

Gerundium

Gen.
praeiace‑ndi
Dat.
praeiace‑ndo
Akk.
praeiace‑ndum
Abl.
praeiace‑ndo