Deklination zu «spontālis spontāle»

Deklination zu «spontālis spontāle»

Adverbien

Adverb Positiv
spontaliter
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
spontal‑is
spontal‑is
spontal‑e
Gen. Sg.
spontal‑is
spontal‑is
spontal‑is
Dat. Sg.
spontal‑i
spontal‑i
spontal‑i
Akk. Sg.
spontal‑em
spontal‑em
spontal‑e
Abl. Sg.
spontal‑i
spontal‑i
spontal‑i
Nom. Pl.
spontal‑es
spontal‑es
spontal‑ia
Gen. Pl.
spontal‑ium
spontal‑ium
spontal‑ium
Dat. Pl.
spontal‑ibus
spontal‑ibus
spontal‑ibus
Akk. Pl.
spontal‑es
spontal‑es
spontal‑ia
Abl. Pl.
spontal‑ibus
spontal‑ibus
spontal‑ibus