Deklination zu «dissimilis dissimile»

Deklination zu «dissimilis dissimile»

Adverbien

Adverb Positiv	dissimiliter
Adverb Komparativ	dissimil‑ius
Adverb Superlativ	dissimillime

Deklination

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	dissimil‑is	dissimil‑is	dissimil‑e
Gen. Sg.	dissimil‑is	dissimil‑is	dissimil‑is
Dat. Sg.	dissimil‑i	dissimil‑i	dissimil‑i
Akk. Sg.	dissimil‑em	dissimil‑em	dissimil‑e
Abl. Sg.	dissimil‑i	dissimil‑i	dissimil‑i
Nom. Pl.	dissimil‑es	dissimil‑es	dissimil‑ia
Gen. Pl.	dissimil‑ium	dissimil‑ium	dissimil‑ium
Dat. Pl.	dissimil‑ibus	dissimil‑ibus	dissimil‑ibus
Akk. Pl.	dissimil‑es	dissimil‑es	dissimil‑ia
Abl. Pl.	dissimil‑ibus	dissimil‑ibus	dissimil‑ibus

Deklination Komparativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	dissimil‑ior	dissimil‑ior	dissimil‑ius
Gen. Sg.	dissimil‑ior‑is	dissimil‑ior‑is	dissimil‑ior‑is
Dat. Sg.	dissimil‑ior‑i	dissimil‑ior‑i	dissimil‑ior‑i
Akk. Sg.	dissimil‑ior‑em	dissimil‑ior‑em	dissimil‑ius
Abl. Sg.	dissimil‑ior‑e	dissimil‑ior‑e	dissimil‑ior‑e
Nom. Pl.	dissimil‑ior‑es	dissimil‑ior‑es	dissimil‑ior‑a
Gen. Pl.	dissimil‑ior‑um	dissimil‑ior‑um	dissimil‑ior‑um
Dat. Pl.	dissimil‑ior‑ibus	dissimil‑ior‑ibus	dissimil‑ior‑ibus
Akk. Pl.	dissimil‑ior‑es	dissimil‑ior‑es	dissimil‑ior‑a
Abl. Pl.	dissimil‑ior‑ibus	dissimil‑ior‑ibus	dissimil‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	dissimillim‑us	dissimillim‑a	dissimillim‑um
Gen. Sg.	dissimillim‑i	dissimillim‑ae	dissimillim‑i
Dat. Sg.	dissimillim‑o	dissimillim‑ae	dissimillim‑o
Akk. Sg.	dissimillim‑um	dissimillim‑am	dissimillim‑um
Abl. Sg.	dissimillim‑o	dissimillim‑a	dissimillim‑o
Nom. Pl.	dissimillim‑i	dissimillim‑ae	dissimillim‑a
Gen. Pl.	dissimillim‑orum	dissimillim‑arum	dissimillim‑orum
Dat. Pl.	dissimillim‑is	dissimillim‑is	dissimillim‑is
Akk. Pl.	dissimillim‑os	dissimillim‑as	dissimillim‑a
Abl. Pl.	dissimillim‑is	dissimillim‑is	dissimillim‑is