Konjugation zu «concumbere, concumbō, concubuī, concubitum»

Konjugation zu «concumbere, concumbō, concubuī, concubitum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
concumb‑o
concumb‑a‑m
concumb‑eba‑m
concumbe‑re‑m
concumb‑a‑m
2. Pers. Sg.
concumb‑i‑s
concumb‑a‑s
concumb‑eba‑s
concumbe‑re‑s
concumb‑e‑s
3. Pers. Sg.
concumb‑i‑t
concumb‑a‑t
concumb‑eba‑t
concumbe‑re‑t
concumb‑e‑t
1. Pers. Pl.
concumb‑i‑mus
concumb‑a‑mus
concumb‑eba‑mus
concumbe‑re‑mus
concumb‑e‑mus
2. Pers. Pl.
concumb‑i‑tis
concumb‑a‑tis
concumb‑eba‑tis
concumbe‑re‑tis
concumb‑e‑tis
3. Pers. Pl.
concumb‑u‑nt
concumb‑a‑nt
concumb‑eba‑nt
concumbe‑re‑nt
concumb‑e‑nt

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
concubu‑i
concubu‑eri‑m
concubu‑era‑m
concubu‑isse‑m
concubu‑ero
2. Pers. Sg.
concubu‑isti
concubu‑eri‑s
concubu‑era‑s
concubu‑isse‑s
concubu‑eris
3. Pers. Sg.
concubu‑it
concubu‑eri‑t
concubu‑era‑t
concubu‑isse‑t
concubu‑erit
1. Pers. Pl.
concubu‑imus
concubu‑eri‑mus
concubu‑era‑mus
concubu‑isse‑mus
concubu‑erimus
2. Pers. Pl.
concubu‑istis
concubu‑eri‑tis
concubu‑era‑tis
concubu‑isse‑tis
concubu‑eritis
3. Pers. Pl.
concubu‑erunt, concubu‑ere
concubu‑eri‑nt
concubu‑era‑nt
concubu‑isse‑nt
concubu‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.
concubit‑um est
concubit‑um sit
concubit‑um erat
concubit‑um esset
concubit‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
concumbens concumbentis
Part. Fut. Akt.
concubiturus a um
Part. Perf. Pass.
concubit‑um
Gerundium
concumbe‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
concumbe‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
concumbe
concumb‑i‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
concumbere
concumb‑i, concumb‑ier
Infinitiv Perf.
concubu‑isse
concubit‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
concubitur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
concubit‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concumbens
concumbens
concumbens
Gen. Sg.
concumbent‑is
concumbent‑is
concumbent‑is
Dat. Sg.
concumbent‑i
concumbent‑i
concumbent‑i
Akk. Sg.
concumbent‑em
concumbent‑em
concumbens
Abl. Sg.
concumbent‑e
concumbent‑e
concumbent‑e
Nom. Pl.
concumbent‑es
concumbent‑es
concumbent‑ia
Gen. Pl.
concumbent‑ium
concumbent‑ium
concumbent‑ium
Dat. Pl.
concumbent‑ibus
concumbent‑ibus
concumbent‑ibus
Akk. Pl.
concumbent‑es, concumbent‑is
concumbent‑es, concumbent‑is
concumbent‑ia
Abl. Pl.
concumbent‑ibus
concumbent‑ibus
concumbent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concubit‑us
concubit‑a
concubit‑um
Gen. Sg.
concubit‑i
concubit‑ae
concubit‑i
Dat. Sg.
concubit‑o
concubit‑ae
concubit‑o
Akk. Sg.
concubit‑um
concubit‑am
concubit‑um
Abl. Sg.
concubit‑o
concubit‑a
concubit‑o
Nom. Pl.
concubit‑i
concubit‑ae
concubit‑a
Gen. Pl.
concubit‑orum
concubit‑arum
concubit‑orum
Dat. Pl.
concubit‑is
concubit‑is
concubit‑is
Akk. Pl.
concubit‑os
concubit‑as
concubit‑a
Abl. Pl.
concubit‑is
concubit‑is
concubit‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concubitur‑us
concubitur‑a
concubitur‑um
Gen. Sg.
concubitur‑i
concubitur‑ae
concubitur‑i
Dat. Sg.
concubitur‑o
concubitur‑ae
concubitur‑o
Akk. Sg.
concubitur‑um
concubitur‑am
concubitur‑um
Abl. Sg.
concubitur‑o
concubitur‑a
concubitur‑o
Nom. Pl.
concubitur‑i
concubitur‑ae
concubitur‑a
Gen. Pl.
concubitur‑orum
concubitur‑arum
concubitur‑orum
Dat. Pl.
concubitur‑is
concubitur‑is
concubitur‑is
Akk. Pl.
concubitur‑os
concubitur‑as
concubitur‑a
Abl. Pl.
concubitur‑is
concubitur‑is
concubitur‑is

Gerundium

Gen.
concumbe‑ndi
Dat.
concumbe‑ndo
Akk.
concumbe‑ndum
Abl.
concumbe‑ndo