Deklination zu «potēns potentis»

Deklination zu «potēns potentis»

Adverbien

Adverb Positiv	potenter
Adverb Komparativ	potentius
Adverb Superlativ	potentissime

Deklination

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	potens	potens	potens
Gen. Sg.	potent‑is	potent‑is	potent‑is
Dat. Sg.	potent‑i	potent‑i	potent‑i
Akk. Sg.	potent‑em	potent‑em	potens
Abl. Sg.	potent‑i, potente	potent‑i, potente	potent‑i, potente
Nom. Pl.	potent‑es	potent‑es	potent‑ia
Gen. Pl.	potent‑ium, potentum	potent‑ium, potentum	potent‑ium, potentum
Dat. Pl.	potent‑ibus	potent‑ibus	potent‑ibus
Akk. Pl.	potent‑es, potent‑is	potent‑es, potent‑is	potent‑ia
Abl. Pl.	potent‑ibus	potent‑ibus	potent‑ibus

Deklination Komparativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	potent‑ior	potent‑ior	potent‑ius
Gen. Sg.	potent‑ior‑is	potent‑ior‑is	potent‑ior‑is
Dat. Sg.	potent‑ior‑i	potent‑ior‑i	potent‑ior‑i
Akk. Sg.	potent‑ior‑em	potent‑ior‑em	potent‑ius
Abl. Sg.	potent‑ior‑e	potent‑ior‑e	potent‑ior‑e
Nom. Pl.	potent‑ior‑es	potent‑ior‑es	potent‑ior‑a
Gen. Pl.	potent‑ior‑um	potent‑ior‑um	potent‑ior‑um
Dat. Pl.	potent‑ior‑ibus	potent‑ior‑ibus	potent‑ior‑ibus
Akk. Pl.	potent‑ior‑es	potent‑ior‑es	potent‑ior‑a
Abl. Pl.	potent‑ior‑ibus	potent‑ior‑ibus	potent‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	potent‑issim‑us	potent‑issim‑a	potent‑issim‑um
Gen. Sg.	potent‑issim‑i	potent‑issim‑ae	potent‑issim‑i
Dat. Sg.	potent‑issim‑o	potent‑issim‑ae	potent‑issim‑o
Akk. Sg.	potent‑issim‑um	potent‑issim‑am	potent‑issim‑um
Abl. Sg.	potent‑issim‑o	potent‑issim‑a	potent‑issim‑o
Nom. Pl.	potent‑issim‑i	potent‑issim‑ae	potent‑issim‑a
Gen. Pl.	potent‑issim‑orum	potent‑issim‑arum	potent‑issim‑orum
Dat. Pl.	potent‑issim‑is, potentissumis	potent‑issim‑is, potentissumis	potent‑issim‑is, potentissumis
Akk. Pl.	potent‑issim‑os	potent‑issim‑as	potent‑issim‑a
Abl. Pl.	potent‑issim‑is, potentissumis	potent‑issim‑is, potentissumis	potent‑issim‑is, potentissumis