Konjugation zu «convincere, convincō, convīcī, convictum»

Konjugation zu «convincere, convincō, convīcī, convictum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
convinc‑o
convinc‑a‑m
convinc‑eba‑m
convince‑re‑m
convinc‑a‑m
2. Pers. Sg.
convinc‑i‑s
convinc‑a‑s
convinc‑eba‑s
convince‑re‑s
convinc‑e‑s
3. Pers. Sg.
convinc‑i‑t
convinc‑a‑t
convinc‑eba‑t
convince‑re‑t
convinc‑e‑t
1. Pers. Pl.
convinc‑i‑mus
convinc‑a‑mus
convinc‑eba‑mus
convince‑re‑mus
convinc‑e‑mus
2. Pers. Pl.
convinc‑i‑tis
convinc‑a‑tis
convinc‑eba‑tis
convince‑re‑tis
convinc‑e‑tis
3. Pers. Pl.
convinc‑u‑nt
convinc‑a‑nt
convinc‑eba‑nt
convince‑re‑nt
convinc‑e‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
convinc‑or
convinc‑a‑r
convinc‑eba‑r
convince‑re‑r
convinc‑a‑r
2. Pers. Sg.
convinc‑e‑ris
convinc‑a‑ris, convinc‑a‑re
convinc‑eba‑ris, convinc‑eba‑re
convince‑re‑ris, convince‑re‑re
convinc‑e‑ris, convinc‑e‑re
3. Pers. Sg.
convinc‑i‑tur
convinc‑a‑tur
convinc‑eba‑tur
convince‑re‑tur
convinc‑e‑tur
1. Pers. Pl.
convinc‑i‑mur
convinc‑a‑mur
convinc‑eba‑mur
convince‑re‑mur
convinc‑e‑mur
2. Pers. Pl.
convinc‑i‑mini
convinc‑a‑mini
convinc‑eba‑mini
convince‑re‑mini
convinc‑e‑mini
3. Pers. Pl.
convinc‑u‑ntur
convinc‑a‑ntur
convinc‑eba‑ntur
convince‑re‑ntur
convinc‑e‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
convic‑i
convic‑eri‑m
convic‑era‑m
convic‑isse‑m
convic‑ero
2. Pers. Sg.
convic‑isti
convic‑eri‑s
convic‑era‑s
convic‑isse‑s
convic‑eris
3. Pers. Sg.
convic‑it
convic‑eri‑t
convic‑era‑t
convic‑isse‑t
convic‑erit
1. Pers. Pl.
convic‑imus
convic‑eri‑mus
convic‑era‑mus
convic‑isse‑mus
convic‑erimus
2. Pers. Pl.
convic‑istis
convic‑eri‑tis
convic‑era‑tis
convic‑isse‑tis
convic‑eritis
3. Pers. Pl.
convic‑erunt, convic‑ere
convic‑eri‑nt
convic‑era‑nt
convic‑isse‑nt
convic‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
convict‑us sum
convict‑us sim
convict‑us eram
convict‑us essem
convict‑us ero
2. Pers. Sg.
convict‑us es
convict‑us sis
convict‑us eras
convict‑us esses
convict‑us eris
3. Pers. Sg.
convict‑us est
convict‑us sit
convict‑us erat
convict‑us esset
convict‑us erit
1. Pers. Pl.
convict‑i sumus
convict‑i simus
convict‑i eramus
convict‑i essemus
convict‑i erimus
2. Pers. Pl.
convict‑i estis
convict‑i sitis
convict‑i eratis
convict‑i essetis
convict‑i eritis
3. Pers. Pl.
convict‑i sunt
convict‑i sint
convict‑i erant
convict‑i essent
convict‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
convincens convincentis
Part. Fut. Akt.
convicturus a um
Part. Perf. Pass.
convictus a um
Gerundium
convince‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
convincendus a um, convincundus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
convince
convinc‑i‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
convincere
convinc‑i, convinc‑ier
Infinitiv Perf.
convic‑isse
convict‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
convictur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
convict‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
convincens
convincens
convincens
Gen. Sg.
convincent‑is
convincent‑is
convincent‑is
Dat. Sg.
convincent‑i
convincent‑i
convincent‑i
Akk. Sg.
convincent‑em
convincent‑em
convincens
Abl. Sg.
convincent‑e
convincent‑e
convincent‑e
Nom. Pl.
convincent‑es
convincent‑es
convincent‑ia
Gen. Pl.
convincent‑ium
convincent‑ium
convincent‑ium
Dat. Pl.
convincent‑ibus
convincent‑ibus
convincent‑ibus
Akk. Pl.
convincent‑es, convincent‑is
convincent‑es, convincent‑is
convincent‑ia
Abl. Pl.
convincent‑ibus
convincent‑ibus
convincent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
convict‑us
convict‑a
convict‑um
Gen. Sg.
convict‑i
convict‑ae
convict‑i
Dat. Sg.
convict‑o
convict‑ae
convict‑o
Akk. Sg.
convict‑um
convict‑am
convict‑um
Abl. Sg.
convict‑o
convict‑a
convict‑o
Nom. Pl.
convict‑i
convict‑ae
convict‑a
Gen. Pl.
convict‑orum
convict‑arum
convict‑orum
Dat. Pl.
convict‑is
convict‑is
convict‑is
Akk. Pl.
convict‑os
convict‑as
convict‑a
Abl. Pl.
convict‑is
convict‑is
convict‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
convictur‑us
convictur‑a
convictur‑um
Gen. Sg.
convictur‑i
convictur‑ae
convictur‑i
Dat. Sg.
convictur‑o
convictur‑ae
convictur‑o
Akk. Sg.
convictur‑um
convictur‑am
convictur‑um
Abl. Sg.
convictur‑o
convictur‑a
convictur‑o
Nom. Pl.
convictur‑i
convictur‑ae
convictur‑a
Gen. Pl.
convictur‑orum
convictur‑arum
convictur‑orum
Dat. Pl.
convictur‑is
convictur‑is
convictur‑is
Akk. Pl.
convictur‑os
convictur‑as
convictur‑a
Abl. Pl.
convictur‑is
convictur‑is
convictur‑is

Gerundium

Gen.
convince‑ndi
Dat.
convince‑ndo
Akk.
convince‑ndum
Abl.
convince‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
convincend‑us, convincund‑us
convincend‑a, convincund‑a
convincend‑um, convincund‑um
Gen. Sg.
convincend‑i, convincund‑i
convincend‑ae, convincund‑ae
convincend‑i, convincund‑i
Dat. Sg.
convincend‑o, convincund‑o
convincend‑ae, convincund‑ae
convincend‑o, convincund‑o
Akk. Sg.
convincend‑um, convincund‑um
convincend‑am, convincund‑am
convincend‑um, convincund‑um
Abl. Sg.
convincend‑o, convincund‑o
convincend‑a, convincund‑a
convincend‑o, convincund‑o
Nom. Pl.
convincend‑i, convincund‑i
convincend‑ae, convincund‑ae
convincend‑a, convincund‑a
Gen. Pl.
convincend‑orum, convincund‑orum
convincend‑arum, convincund‑arum
convincend‑orum, convincund‑orum
Dat. Pl.
convincend‑is, convincund‑is
convincend‑is, convincund‑is
convincend‑is, convincund‑is
Akk. Pl.
convincend‑os, convincund‑os
convincend‑as, convincund‑as
convincend‑a, convincund‑a
Abl. Pl.
convincend‑is, convincund‑is
convincend‑is, convincund‑is
convincend‑is, convincund‑is