Deklination zu «volēns volentis»

Deklination zu «volēns volentis»

Adverbien

Adverb Positiv
volent‑er
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ
volent‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
volens
volens
volens
Gen. Sg.
volent‑is
volent‑is
volent‑is
Dat. Sg.
volent‑i
volent‑i
volent‑i
Akk. Sg.
volent‑em
volent‑em
volens
Abl. Sg.
volent‑i
volent‑i
volent‑i
Nom. Pl.
volent‑es
volent‑es
volent‑ia
Gen. Pl.
volent‑ium
volent‑ium
volent‑ium
Dat. Pl.
volent‑ibus
volent‑ibus
volent‑ibus
Akk. Pl.
volent‑es, volent‑is
volent‑es, volent‑is
volent‑ia
Abl. Pl.
volent‑ibus
volent‑ibus
volent‑ibus