Konjugation zu «imbītere, imbītō,-,-»

Konjugation zu «imbītere, imbītō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
imbit‑o
imbit‑a‑m
imbit‑eba‑m
imbite‑re‑m
imbit‑a‑m
2. Pers. Sg.
imbit‑i‑s
imbit‑a‑s
imbit‑eba‑s
imbite‑re‑s
imbit‑e‑s
3. Pers. Sg.
imbit‑i‑t
imbit‑a‑t
imbit‑eba‑t
imbite‑re‑t
imbit‑e‑t
1. Pers. Pl.
imbit‑i‑mus
imbit‑a‑mus
imbit‑eba‑mus
imbite‑re‑mus
imbit‑e‑mus
2. Pers. Pl.
imbit‑i‑tis
imbit‑a‑tis
imbit‑eba‑tis
imbite‑re‑tis
imbit‑e‑tis
3. Pers. Pl.
imbit‑u‑nt
imbit‑a‑nt
imbit‑eba‑nt
imbite‑re‑nt
imbit‑e‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
imbitens imbitentis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
imbite‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
imbite‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
imbite
imbit‑i‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
imbitere
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
imbitens
imbitens
imbitens
Gen. Sg.
imbitent‑is
imbitent‑is
imbitent‑is
Dat. Sg.
imbitent‑i
imbitent‑i
imbitent‑i
Akk. Sg.
imbitent‑em
imbitent‑em
imbitens
Abl. Sg.
imbitent‑e
imbitent‑e
imbitent‑e
Nom. Pl.
imbitent‑es
imbitent‑es
imbitent‑ia
Gen. Pl.
imbitent‑ium
imbitent‑ium
imbitent‑ium
Dat. Pl.
imbitent‑ibus
imbitent‑ibus
imbitent‑ibus
Akk. Pl.
imbitent‑es, imbitent‑is
imbitent‑es, imbitent‑is
imbitent‑ia
Abl. Pl.
imbitent‑ibus
imbitent‑ibus
imbitent‑ibus

Gerundium

Gen.
imbite‑ndi
Dat.
imbite‑ndo
Akk.
imbite‑ndum
Abl.
imbite‑ndo