Deklination zu «flagrāns flagrantis»

Deklination zu «flagrāns flagrantis»

Adverbien

Adverb Positiv
flagranter
Adverb Komparativ
flagrantius
Adverb Superlativ
flagrantissime

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
flagrans
flagrans
flagrans
Gen. Sg.
flagrant‑is
flagrant‑is
flagrant‑is
Dat. Sg.
flagrant‑i
flagrant‑i
flagrant‑i
Akk. Sg.
flagrant‑em
flagrant‑em
flagrans
Abl. Sg.
flagrant‑i
flagrant‑i
flagrant‑i
Nom. Pl.
flagrant‑es
flagrant‑es
flagrant‑ia
Gen. Pl.
flagrant‑ium
flagrant‑ium
flagrant‑ium
Dat. Pl.
flagrant‑ibus
flagrant‑ibus
flagrant‑ibus
Akk. Pl.
flagrant‑es, flagrant‑is
flagrant‑es, flagrant‑is
flagrant‑ia
Abl. Pl.
flagrant‑ibus
flagrant‑ibus
flagrant‑ibus