Konjugation zu «canonizāre, canonizō, canonizāvī, canonizātum»

Konjugation zu «canonizāre, canonizō, canonizāvī, canonizātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
canoniz‑o
canoniz‑e‑m
canoniza‑ba‑m
canoniza‑re‑m
canoniza‑b‑o
2. Pers. Sg.
canoniza‑s
canoniz‑e‑s
canoniza‑ba‑s
canoniza‑re‑s
canoniza‑bi‑s
3. Pers. Sg.
canoniza‑t
canoniz‑e‑t
canoniza‑ba‑t
canoniza‑re‑t
canoniza‑bi‑t
1. Pers. Pl.
canoniza‑mus
canoniz‑e‑mus
canoniza‑ba‑mus
canoniza‑re‑mus
canoniza‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
canoniza‑tis
canoniz‑e‑tis
canoniza‑ba‑tis
canoniza‑re‑tis
canoniza‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
canoniza‑nt
canoniz‑e‑nt
canoniza‑ba‑nt
canoniza‑re‑nt
canoniza‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
canoniz‑or
canoniz‑e‑r
canoniza‑ba‑r
canoniza‑re‑r
canoniza‑b‑or
2. Pers. Sg.
canoniza‑ris
canoniz‑e‑ris, canoniz‑e‑re
canoniza‑ba‑ris, canoniza‑ba‑re
canoniza‑re‑ris, canoniza‑re‑re
canoniza‑be‑ris, canoniza‑be‑re
3. Pers. Sg.
canoniza‑tur
canoniz‑e‑tur
canoniza‑ba‑tur
canoniza‑re‑tur
canoniza‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
canoniza‑mur
canoniz‑e‑mur
canoniza‑ba‑mur
canoniza‑re‑mur
canoniza‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
canoniza‑mini
canoniz‑e‑mini
canoniza‑ba‑mini
canoniza‑re‑mini
canoniza‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
canoniza‑ntur
canoniz‑e‑ntur
canoniza‑ba‑ntur
canoniza‑re‑ntur
canoniza‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
canonizav‑i
canonizav‑eri‑m
canonizav‑era‑m
canonizav‑isse‑m
canonizav‑ero
2. Pers. Sg.
canonizav‑isti
canonizav‑eri‑s
canonizav‑era‑s
canonizav‑isse‑s
canonizav‑eris
3. Pers. Sg.
canonizav‑it
canonizav‑eri‑t
canonizav‑era‑t
canonizav‑isse‑t
canonizav‑erit
1. Pers. Pl.
canonizav‑imus
canonizav‑eri‑mus
canonizav‑era‑mus
canonizav‑isse‑mus
canonizav‑erimus
2. Pers. Pl.
canonizav‑istis
canonizav‑eri‑tis
canonizav‑era‑tis
canonizav‑isse‑tis
canonizav‑eritis
3. Pers. Pl.
canonizav‑erunt, canonizav‑ere
canonizav‑eri‑nt
canonizav‑era‑nt
canonizav‑isse‑nt
canonizav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
canonizat‑us sum
canonizat‑us sim
canonizat‑us eram
canonizat‑us essem
canonizat‑us ero
2. Pers. Sg.
canonizat‑us es
canonizat‑us sis
canonizat‑us eras
canonizat‑us esses
canonizat‑us eris
3. Pers. Sg.
canonizat‑us est
canonizat‑us sit
canonizat‑us erat
canonizat‑us esset
canonizat‑us erit
1. Pers. Pl.
canonizat‑i sumus
canonizat‑i simus
canonizat‑i eramus
canonizat‑i essemus
canonizat‑i erimus
2. Pers. Pl.
canonizat‑i estis
canonizat‑i sitis
canonizat‑i eratis
canonizat‑i essetis
canonizat‑i eritis
3. Pers. Pl.
canonizat‑i sunt
canonizat‑i sint
canonizat‑i erant
canonizat‑i essent
canonizat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
canonizans canonizantis
Part. Fut. Akt.
canonizaturus a um
Part. Perf. Pass.
canonizatus a um
Gerundium
canoniza‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
canonizandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
canoniza
canoniza‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
canonizare
canoniza‑ri, canoniza‑rier
Infinitiv Perf.
canonizav‑isse
canonizat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
canonizatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
canonizat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
canonizans
canonizans
canonizans
Gen. Sg.
canonizant‑is
canonizant‑is
canonizant‑is
Dat. Sg.
canonizant‑i
canonizant‑i
canonizant‑i
Akk. Sg.
canonizant‑em
canonizant‑em
canonizans
Abl. Sg.
canonizant‑e
canonizant‑e
canonizant‑e
Nom. Pl.
canonizant‑es
canonizant‑es
canonizant‑ia
Gen. Pl.
canonizant‑ium
canonizant‑ium
canonizant‑ium
Dat. Pl.
canonizant‑ibus
canonizant‑ibus
canonizant‑ibus
Akk. Pl.
canonizant‑es, canonizant‑is
canonizant‑es, canonizant‑is
canonizant‑ia
Abl. Pl.
canonizant‑ibus
canonizant‑ibus
canonizant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
canonizat‑us
canonizat‑a
canonizat‑um
Gen. Sg.
canonizat‑i
canonizat‑ae
canonizat‑i
Dat. Sg.
canonizat‑o
canonizat‑ae
canonizat‑o
Akk. Sg.
canonizat‑um
canonizat‑am
canonizat‑um
Abl. Sg.
canonizat‑o
canonizat‑a
canonizat‑o
Nom. Pl.
canonizat‑i
canonizat‑ae
canonizat‑a
Gen. Pl.
canonizat‑orum
canonizat‑arum
canonizat‑orum
Dat. Pl.
canonizat‑is
canonizat‑is
canonizat‑is
Akk. Pl.
canonizat‑os
canonizat‑as
canonizat‑a
Abl. Pl.
canonizat‑is
canonizat‑is
canonizat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
canonizatur‑us
canonizatur‑a
canonizatur‑um
Gen. Sg.
canonizatur‑i
canonizatur‑ae
canonizatur‑i
Dat. Sg.
canonizatur‑o
canonizatur‑ae
canonizatur‑o
Akk. Sg.
canonizatur‑um
canonizatur‑am
canonizatur‑um
Abl. Sg.
canonizatur‑o
canonizatur‑a
canonizatur‑o
Nom. Pl.
canonizatur‑i
canonizatur‑ae
canonizatur‑a
Gen. Pl.
canonizatur‑orum
canonizatur‑arum
canonizatur‑orum
Dat. Pl.
canonizatur‑is
canonizatur‑is
canonizatur‑is
Akk. Pl.
canonizatur‑os
canonizatur‑as
canonizatur‑a
Abl. Pl.
canonizatur‑is
canonizatur‑is
canonizatur‑is

Gerundium

Gen.
canoniza‑ndi
Dat.
canoniza‑ndo
Akk.
canoniza‑ndum
Abl.
canoniza‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
canonizand‑us
canonizand‑a
canonizand‑um
Gen. Sg.
canonizand‑i
canonizand‑ae
canonizand‑i
Dat. Sg.
canonizand‑o
canonizand‑ae
canonizand‑o
Akk. Sg.
canonizand‑um
canonizand‑am
canonizand‑um
Abl. Sg.
canonizand‑o
canonizand‑a
canonizand‑o
Nom. Pl.
canonizand‑i
canonizand‑ae
canonizand‑a
Gen. Pl.
canonizand‑orum
canonizand‑arum
canonizand‑orum
Dat. Pl.
canonizand‑is
canonizand‑is
canonizand‑is
Akk. Pl.
canonizand‑os
canonizand‑as
canonizand‑a
Abl. Pl.
canonizand‑is
canonizand‑is
canonizand‑is