Konjugation zu «prōtermināre, prōterminō, prōtermināvī,-»

Konjugation zu «prōtermināre, prōterminō, prōtermināvī,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
protermin‑o
protermin‑e‑m
protermina‑ba‑m
protermina‑re‑m
protermina‑b‑o
2. Pers. Sg.
protermina‑s
protermin‑e‑s
protermina‑ba‑s
protermina‑re‑s
protermina‑bi‑s
3. Pers. Sg.
protermina‑t
protermin‑e‑t
protermina‑ba‑t
protermina‑re‑t
protermina‑bi‑t
1. Pers. Pl.
protermina‑mus
protermin‑e‑mus
protermina‑ba‑mus
protermina‑re‑mus
protermina‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
protermina‑tis
protermin‑e‑tis
protermina‑ba‑tis
protermina‑re‑tis
protermina‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
protermina‑nt
protermin‑e‑nt
protermina‑ba‑nt
protermina‑re‑nt
protermina‑bu‑nt

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
proterminav‑i
proterminav‑eri‑m
proterminav‑era‑m
proterminav‑isse‑m
proterminav‑ero
2. Pers. Sg.
proterminav‑isti
proterminav‑eri‑s
proterminav‑era‑s
proterminav‑isse‑s
proterminav‑eris
3. Pers. Sg.
proterminav‑it
proterminav‑eri‑t
proterminav‑era‑t
proterminav‑isse‑t
proterminav‑erit
1. Pers. Pl.
proterminav‑imus
proterminav‑eri‑mus
proterminav‑era‑mus
proterminav‑isse‑mus
proterminav‑erimus
2. Pers. Pl.
proterminav‑istis
proterminav‑eri‑tis
proterminav‑era‑tis
proterminav‑isse‑tis
proterminav‑eritis
3. Pers. Pl.
proterminav‑erunt, proterminav‑ere
proterminav‑eri‑nt
proterminav‑era‑nt
proterminav‑isse‑nt
proterminav‑erint

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
proterminans proterminantis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
protermina‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
proterminandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
protermina
protermina‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
proterminare
protermina‑ri, protermina‑rier
Infinitiv Perf.
proterminav‑isse
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
proterminans
proterminans
proterminans
Gen. Sg.
proterminant‑is
proterminant‑is
proterminant‑is
Dat. Sg.
proterminant‑i
proterminant‑i
proterminant‑i
Akk. Sg.
proterminant‑em
proterminant‑em
proterminans
Abl. Sg.
proterminant‑e
proterminant‑e
proterminant‑e
Nom. Pl.
proterminant‑es
proterminant‑es
proterminant‑ia
Gen. Pl.
proterminant‑ium
proterminant‑ium
proterminant‑ium
Dat. Pl.
proterminant‑ibus
proterminant‑ibus
proterminant‑ibus
Akk. Pl.
proterminant‑es, proterminant‑is
proterminant‑es, proterminant‑is
proterminant‑ia
Abl. Pl.
proterminant‑ibus
proterminant‑ibus
proterminant‑ibus

Gerundium

Gen.
protermina‑ndi
Dat.
protermina‑ndo
Akk.
protermina‑ndum
Abl.
protermina‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
proterminand‑us
proterminand‑a
proterminand‑um
Gen. Sg.
proterminand‑i
proterminand‑ae
proterminand‑i
Dat. Sg.
proterminand‑o
proterminand‑ae
proterminand‑o
Akk. Sg.
proterminand‑um
proterminand‑am
proterminand‑um
Abl. Sg.
proterminand‑o
proterminand‑a
proterminand‑o
Nom. Pl.
proterminand‑i
proterminand‑ae
proterminand‑a
Gen. Pl.
proterminand‑orum
proterminand‑arum
proterminand‑orum
Dat. Pl.
proterminand‑is
proterminand‑is
proterminand‑is
Akk. Pl.
proterminand‑os
proterminand‑as
proterminand‑a
Abl. Pl.
proterminand‑is
proterminand‑is
proterminand‑is