Deklination zu «immānsuētus a um»

Deklination zu «immānsuētus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
immansuet‑e
Adverb Komparativ
immansuet‑ius
Adverb Superlativ
immansuetissime

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
immansuet‑us
immansuet‑a
immansuet‑um
Gen. Sg.
immansuet‑i
immansuet‑ae
immansuet‑i
Dat. Sg.
immansuet‑o
immansuet‑ae
immansuet‑o
Akk. Sg.
immansuet‑um
immansuet‑am
immansuet‑um
Abl. Sg.
immansuet‑o
immansuet‑a
immansuet‑o
Nom. Pl.
immansuet‑i
immansuet‑ae
immansuet‑a
Gen. Pl.
immansuet‑orum
immansuet‑arum
immansuet‑orum
Dat. Pl.
immansuet‑is
immansuet‑is
immansuet‑is
Akk. Pl.
immansuet‑os
immansuet‑as
immansuet‑a
Abl. Pl.
immansuet‑is
immansuet‑is
immansuet‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
immansuet‑ior
immansuet‑ior
immansuet‑ius
Gen. Sg.
immansuet‑ior‑is
immansuet‑ior‑is
immansuet‑ior‑is
Dat. Sg.
immansuet‑ior‑i
immansuet‑ior‑i
immansuet‑ior‑i
Akk. Sg.
immansuet‑ior‑em
immansuet‑ior‑em
immansuet‑ius
Abl. Sg.
immansuet‑ior‑e
immansuet‑ior‑e
immansuet‑ior‑e
Nom. Pl.
immansuet‑ior‑es
immansuet‑ior‑es
immansuet‑ior‑a
Gen. Pl.
immansuet‑ior‑um
immansuet‑ior‑um
immansuet‑ior‑um
Dat. Pl.
immansuet‑ior‑ibus
immansuet‑ior‑ibus
immansuet‑ior‑ibus
Akk. Pl.
immansuet‑ior‑es
immansuet‑ior‑es
immansuet‑ior‑a
Abl. Pl.
immansuet‑ior‑ibus
immansuet‑ior‑ibus
immansuet‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
immansuet‑issim‑us
immansuet‑issim‑a
immansuet‑issim‑um
Gen. Sg.
immansuet‑issim‑i
immansuet‑issim‑ae
immansuet‑issim‑i
Dat. Sg.
immansuet‑issim‑o
immansuet‑issim‑ae
immansuet‑issim‑o
Akk. Sg.
immansuet‑issim‑um
immansuet‑issim‑am
immansuet‑issim‑um
Abl. Sg.
immansuet‑issim‑o
immansuet‑issim‑a
immansuet‑issim‑o
Nom. Pl.
immansuet‑issim‑i
immansuet‑issim‑ae
immansuet‑issim‑a
Gen. Pl.
immansuet‑issim‑orum
immansuet‑issim‑arum
immansuet‑issim‑orum
Dat. Pl.
immansuet‑issim‑is
immansuet‑issim‑is
immansuet‑issim‑is
Akk. Pl.
immansuet‑issim‑os
immansuet‑issim‑as
immansuet‑issim‑a
Abl. Pl.
immansuet‑issim‑is
immansuet‑issim‑is
immansuet‑issim‑is