Konjugation zu «effingere, effingō, effīnxī, effictum»

Konjugation zu «effingere, effingō, effīnxī, effictum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
effing‑o
effing‑a‑m
effing‑eba‑m
effinge‑re‑m
effing‑a‑m
2. Pers. Sg.
effing‑i‑s
effing‑a‑s
effing‑eba‑s
effinge‑re‑s
effing‑e‑s
3. Pers. Sg.
effing‑i‑t
effing‑a‑t
effing‑eba‑t
effinge‑re‑t
effing‑e‑t
1. Pers. Pl.
effing‑i‑mus
effing‑a‑mus
effing‑eba‑mus
effinge‑re‑mus
effing‑e‑mus
2. Pers. Pl.
effing‑i‑tis
effing‑a‑tis
effing‑eba‑tis
effinge‑re‑tis
effing‑e‑tis
3. Pers. Pl.
effing‑u‑nt
effing‑a‑nt
effing‑eba‑nt
effinge‑re‑nt
effing‑e‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
effing‑or
effing‑a‑r
effing‑eba‑r
effinge‑re‑r
effing‑a‑r
2. Pers. Sg.
effing‑e‑ris
effing‑a‑ris, effing‑a‑re
effing‑eba‑ris, effing‑eba‑re
effinge‑re‑ris, effinge‑re‑re
effing‑e‑ris, effing‑e‑re
3. Pers. Sg.
effing‑i‑tur
effing‑a‑tur
effing‑eba‑tur
effinge‑re‑tur
effing‑e‑tur
1. Pers. Pl.
effing‑i‑mur
effing‑a‑mur
effing‑eba‑mur
effinge‑re‑mur
effing‑e‑mur
2. Pers. Pl.
effing‑i‑mini
effing‑a‑mini
effing‑eba‑mini
effinge‑re‑mini
effing‑e‑mini
3. Pers. Pl.
effing‑u‑ntur
effing‑a‑ntur
effing‑eba‑ntur
effinge‑re‑ntur
effing‑e‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
effinx‑i
effinx‑eri‑m
effinx‑era‑m
effinx‑isse‑m
effinx‑ero
2. Pers. Sg.
effinx‑isti
effinx‑eri‑s
effinx‑era‑s
effinx‑isse‑s
effinx‑eris
3. Pers. Sg.
effinx‑it
effinx‑eri‑t
effinx‑era‑t
effinx‑isse‑t
effinx‑erit
1. Pers. Pl.
effinx‑imus
effinx‑eri‑mus
effinx‑era‑mus
effinx‑isse‑mus
effinx‑erimus
2. Pers. Pl.
effinx‑istis
effinx‑eri‑tis
effinx‑era‑tis
effinx‑isse‑tis
effinx‑eritis
3. Pers. Pl.
effinx‑erunt, effinx‑ere
effinx‑eri‑nt
effinx‑era‑nt
effinx‑isse‑nt
effinx‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
effict‑us sum
effict‑us sim
effict‑us eram
effict‑us essem
effict‑us ero
2. Pers. Sg.
effict‑us es
effict‑us sis
effict‑us eras
effict‑us esses
effict‑us eris
3. Pers. Sg.
effict‑us est
effict‑us sit
effict‑us erat
effict‑us esset
effict‑us erit
1. Pers. Pl.
effict‑i sumus
effict‑i simus
effict‑i eramus
effict‑i essemus
effict‑i erimus
2. Pers. Pl.
effict‑i estis
effict‑i sitis
effict‑i eratis
effict‑i essetis
effict‑i eritis
3. Pers. Pl.
effict‑i sunt
effict‑i sint
effict‑i erant
effict‑i essent
effict‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
effingens effingentis
Part. Fut. Akt.
efficturus a um
Part. Perf. Pass.
effictus a um
Gerundium
effinge‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
effingendus a um, effingundus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
effinge
effing‑i‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
effingere
effing‑i, effing‑ier
Infinitiv Perf.
effinx‑isse
effict‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
effictur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
effict‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
effingens
effingens
effingens
Gen. Sg.
effingent‑is
effingent‑is
effingent‑is
Dat. Sg.
effingent‑i
effingent‑i
effingent‑i
Akk. Sg.
effingent‑em
effingent‑em
effingens
Abl. Sg.
effingent‑e
effingent‑e
effingent‑e
Nom. Pl.
effingent‑es
effingent‑es
effingent‑ia
Gen. Pl.
effingent‑ium
effingent‑ium
effingent‑ium
Dat. Pl.
effingent‑ibus
effingent‑ibus
effingent‑ibus
Akk. Pl.
effingent‑es, effingent‑is
effingent‑es, effingent‑is
effingent‑ia
Abl. Pl.
effingent‑ibus
effingent‑ibus
effingent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
effict‑us
effict‑a
effict‑um
Gen. Sg.
effict‑i
effict‑ae
effict‑i
Dat. Sg.
effict‑o
effict‑ae
effict‑o
Akk. Sg.
effict‑um
effict‑am
effict‑um
Abl. Sg.
effict‑o
effict‑a
effict‑o
Nom. Pl.
effict‑i
effict‑ae
effict‑a
Gen. Pl.
effict‑orum
effict‑arum
effict‑orum
Dat. Pl.
effict‑is
effict‑is
effict‑is
Akk. Pl.
effict‑os
effict‑as
effict‑a
Abl. Pl.
effict‑is
effict‑is
effict‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
effictur‑us
effictur‑a
effictur‑um
Gen. Sg.
effictur‑i
effictur‑ae
effictur‑i
Dat. Sg.
effictur‑o
effictur‑ae
effictur‑o
Akk. Sg.
effictur‑um
effictur‑am
effictur‑um
Abl. Sg.
effictur‑o
effictur‑a
effictur‑o
Nom. Pl.
effictur‑i
effictur‑ae
effictur‑a
Gen. Pl.
effictur‑orum
effictur‑arum
effictur‑orum
Dat. Pl.
effictur‑is
effictur‑is
effictur‑is
Akk. Pl.
effictur‑os
effictur‑as
effictur‑a
Abl. Pl.
effictur‑is
effictur‑is
effictur‑is

Gerundium

Gen.
effinge‑ndi
Dat.
effinge‑ndo
Akk.
effinge‑ndum
Abl.
effinge‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
effingend‑us, effingund‑us
effingend‑a, effingund‑a
effingend‑um, effingund‑um
Gen. Sg.
effingend‑i, effingund‑i
effingend‑ae, effingund‑ae
effingend‑i, effingund‑i
Dat. Sg.
effingend‑o, effingund‑o
effingend‑ae, effingund‑ae
effingend‑o, effingund‑o
Akk. Sg.
effingend‑um, effingund‑um
effingend‑am, effingund‑am
effingend‑um, effingund‑um
Abl. Sg.
effingend‑o, effingund‑o
effingend‑a, effingund‑a
effingend‑o, effingund‑o
Nom. Pl.
effingend‑i, effingund‑i
effingend‑ae, effingund‑ae
effingend‑a, effingund‑a
Gen. Pl.
effingend‑orum, effingund‑orum
effingend‑arum, effingund‑arum
effingend‑orum, effingund‑orum
Dat. Pl.
effingend‑is, effingund‑is
effingend‑is, effingund‑is
effingend‑is, effingund‑is
Akk. Pl.
effingend‑os, effingund‑os
effingend‑as, effingund‑as
effingend‑a, effingund‑a
Abl. Pl.
effingend‑is, effingund‑is
effingend‑is, effingund‑is
effingend‑is, effingund‑is