Deklination zu «beneficus a um»

Deklination zu «beneficus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
benefic‑e
Adverb Komparativ
beneficentius
Adverb Superlativ
beneficent‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
benefic‑us
benefic‑a
benefic‑um
Gen. Sg.
benefic‑i
benefic‑ae
benefic‑i
Dat. Sg.
benefic‑o
benefic‑ae
benefic‑o
Akk. Sg.
benefic‑um
benefic‑am
benefic‑um
Abl. Sg.
benefic‑o
benefic‑a
benefic‑o
Nom. Pl.
benefic‑i
benefic‑ae
benefic‑a
Gen. Pl.
benefic‑orum
benefic‑arum
benefic‑orum
Dat. Pl.
benefic‑is
benefic‑is
benefic‑is
Akk. Pl.
benefic‑os
benefic‑as
benefic‑a
Abl. Pl.
benefic‑is
benefic‑is
benefic‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
beneficentior
beneficentior
beneficentius
Gen. Sg.
beneficentior‑is
beneficentior‑is
beneficentior‑is
Dat. Sg.
beneficentior‑i
beneficentior‑i
beneficentior‑i
Akk. Sg.
beneficentior‑em
beneficentior‑em
beneficentius
Abl. Sg.
beneficentior‑e
beneficentior‑e
beneficentior‑e
Nom. Pl.
beneficentior‑es
beneficentior‑es
beneficentior‑a
Gen. Pl.
beneficentior‑um
beneficentior‑um
beneficentior‑um
Dat. Pl.
beneficentior‑ibus
beneficentior‑ibus
beneficentior‑ibus
Akk. Pl.
beneficentior‑es
beneficentior‑es
beneficentior‑a
Abl. Pl.
beneficentior‑ibus
beneficentior‑ibus
beneficentior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
beneficentissim‑us
beneficentissim‑a
beneficentissim‑um, benificentissimum
Gen. Sg.
beneficentissim‑i
beneficentissim‑ae
beneficentissim‑i
Dat. Sg.
beneficentissim‑o
beneficentissim‑ae
beneficentissim‑o
Akk. Sg.
beneficentissim‑um, benificentissimum
beneficentissim‑am
beneficentissim‑um, benificentissimum
Abl. Sg.
beneficentissim‑o
beneficentissim‑a
beneficentissim‑o
Nom. Pl.
beneficentissim‑i
beneficentissim‑ae
beneficentissim‑a
Gen. Pl.
beneficentissim‑orum
beneficentissim‑arum
beneficentissim‑orum
Dat. Pl.
beneficentissim‑is
beneficentissim‑is
beneficentissim‑is
Akk. Pl.
beneficentissim‑os
beneficentissim‑as
beneficentissim‑a
Abl. Pl.
beneficentissim‑is
beneficentissim‑is
beneficentissim‑is