Konjugation zu «dēfraudāre, dēfraudō, dēfraudāvī, dēfraudātum»

Konjugation zu «dēfraudāre, dēfraudō, dēfraudāvī, dēfraudātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
defraud‑o
defraud‑e‑m, defrudem
defrauda‑ba‑m
defrauda‑re‑m
defrauda‑b‑o
2. Pers. Sg.
defrauda‑s
defraud‑e‑s, defrudes
defrauda‑ba‑s
defrauda‑re‑s
defrauda‑bi‑s
3. Pers. Sg.
defrauda‑t
defraud‑e‑t, defrudet
defrauda‑ba‑t
defrauda‑re‑t
defrauda‑bi‑t
1. Pers. Pl.
defrauda‑mus
defraud‑e‑mus
defrauda‑ba‑mus
defrauda‑re‑mus
defrauda‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
defrauda‑tis
defraud‑e‑tis
defrauda‑ba‑tis
defrauda‑re‑tis
defrauda‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
defrauda‑nt
defraud‑e‑nt
defrauda‑ba‑nt
defrauda‑re‑nt
defrauda‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
defraud‑or
defraud‑e‑r
defrauda‑ba‑r
defrauda‑re‑r
defrauda‑b‑or
2. Pers. Sg.
defrauda‑ris
defraud‑e‑ris, defraud‑e‑re
defrauda‑ba‑ris, defrauda‑ba‑re
defrauda‑re‑ris, defrauda‑re‑re
defrauda‑be‑ris, defrauda‑be‑re
3. Pers. Sg.
defrauda‑tur
defraud‑e‑tur
defrauda‑ba‑tur
defrauda‑re‑tur
defrauda‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
defrauda‑mur
defraud‑e‑mur
defrauda‑ba‑mur
defrauda‑re‑mur
defrauda‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
defrauda‑mini
defraud‑e‑mini
defrauda‑ba‑mini
defrauda‑re‑mini
defrauda‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
defrauda‑ntur
defraud‑e‑ntur
defrauda‑ba‑ntur
defrauda‑re‑ntur
defrauda‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
defraudav‑i
defraudav‑eri‑m
defraudav‑era‑m
defraudav‑isse‑m
defraudav‑ero
2. Pers. Sg.
defraudav‑isti
defraudav‑eri‑s
defraudav‑era‑s
defraudav‑isse‑s
defraudav‑eris
3. Pers. Sg.
defraudav‑it
defraudav‑eri‑t
defraudav‑era‑t
defraudav‑isse‑t
defraudav‑erit
1. Pers. Pl.
defraudav‑imus
defraudav‑eri‑mus
defraudav‑era‑mus
defraudav‑isse‑mus
defraudav‑erimus
2. Pers. Pl.
defraudav‑istis
defraudav‑eri‑tis
defraudav‑era‑tis
defraudav‑isse‑tis
defraudav‑eritis
3. Pers. Pl.
defraudav‑erunt, defraudav‑ere
defraudav‑eri‑nt
defraudav‑era‑nt
defraudav‑isse‑nt
defraudav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
defraudat‑us sum
defraudat‑us sim
defraudat‑us eram
defraudat‑us essem
defraudat‑us ero
2. Pers. Sg.
defraudat‑us es
defraudat‑us sis
defraudat‑us eras
defraudat‑us esses
defraudat‑us eris
3. Pers. Sg.
defraudat‑us est
defraudat‑us sit
defraudat‑us erat
defraudat‑us esset
defraudat‑us erit
1. Pers. Pl.
defraudat‑i sumus
defraudat‑i simus
defraudat‑i eramus
defraudat‑i essemus
defraudat‑i erimus
2. Pers. Pl.
defraudat‑i estis
defraudat‑i sitis
defraudat‑i eratis
defraudat‑i essetis
defraudat‑i eritis
3. Pers. Pl.
defraudat‑i sunt
defraudat‑i sint
defraudat‑i erant
defraudat‑i essent
defraudat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
defraudans defraudantis
Part. Fut. Akt.
defraudaturus a um
Part. Perf. Pass.
defraudatus a um
Gerundium
defrauda‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
defraudandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
defrauda
defrauda‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
defraudare
defrauda‑ri, defrauda‑rier
Infinitiv Perf.
defraudav‑isse, defrudasse
defraudat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
defraudatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
defraudat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
defraudans
defraudans
defraudans, defrudans
Gen. Sg.
defraudant‑is
defraudant‑is
defraudant‑is
Dat. Sg.
defraudant‑i
defraudant‑i
defraudant‑i
Akk. Sg.
defraudant‑em
defraudant‑em
defraudans
Abl. Sg.
defraudant‑e
defraudant‑e
defraudant‑e
Nom. Pl.
defraudant‑es
defraudant‑es
defraudant‑ia
Gen. Pl.
defraudant‑ium
defraudant‑ium
defraudant‑ium
Dat. Pl.
defraudant‑ibus
defraudant‑ibus
defraudant‑ibus
Akk. Pl.
defraudant‑es, defraudant‑is
defraudant‑es, defraudant‑is
defraudant‑ia
Abl. Pl.
defraudant‑ibus
defraudant‑ibus
defraudant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
defraudat‑us
defraudat‑a
defraudat‑um
Gen. Sg.
defraudat‑i
defraudat‑ae
defraudat‑i
Dat. Sg.
defraudat‑o
defraudat‑ae
defraudat‑o
Akk. Sg.
defraudat‑um
defraudat‑am
defraudat‑um
Abl. Sg.
defraudat‑o
defraudat‑a
defraudat‑o
Nom. Pl.
defraudat‑i
defraudat‑ae
defraudat‑a
Gen. Pl.
defraudat‑orum
defraudat‑arum
defraudat‑orum
Dat. Pl.
defraudat‑is
defraudat‑is
defraudat‑is
Akk. Pl.
defraudat‑os
defraudat‑as
defraudat‑a
Abl. Pl.
defraudat‑is
defraudat‑is
defraudat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
defraudatur‑us
defraudatur‑a
defraudatur‑um
Gen. Sg.
defraudatur‑i
defraudatur‑ae
defraudatur‑i
Dat. Sg.
defraudatur‑o
defraudatur‑ae
defraudatur‑o
Akk. Sg.
defraudatur‑um
defraudatur‑am
defraudatur‑um
Abl. Sg.
defraudatur‑o
defraudatur‑a
defraudatur‑o
Nom. Pl.
defraudatur‑i
defraudatur‑ae
defraudatur‑a
Gen. Pl.
defraudatur‑orum
defraudatur‑arum
defraudatur‑orum
Dat. Pl.
defraudatur‑is
defraudatur‑is
defraudatur‑is
Akk. Pl.
defraudatur‑os
defraudatur‑as
defraudatur‑a
Abl. Pl.
defraudatur‑is
defraudatur‑is
defraudatur‑is

Gerundium

Gen.
defrauda‑ndi, defrudandi
Dat.
defrauda‑ndo
Akk.
defrauda‑ndum
Abl.
defrauda‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
defraudand‑us
defraudand‑a
defraudand‑um
Gen. Sg.
defraudand‑i
defraudand‑ae
defraudand‑i
Dat. Sg.
defraudand‑o
defraudand‑ae
defraudand‑o
Akk. Sg.
defraudand‑um
defraudand‑am
defraudand‑um
Abl. Sg.
defraudand‑o
defraudand‑a
defraudand‑o
Nom. Pl.
defraudand‑i
defraudand‑ae
defraudand‑a
Gen. Pl.
defraudand‑orum
defraudand‑arum
defraudand‑orum
Dat. Pl.
defraudand‑is
defraudand‑is
defraudand‑is
Akk. Pl.
defraudand‑os
defraudand‑as
defraudand‑a
Abl. Pl.
defraudand‑is
defraudand‑is
defraudand‑is