Konjugation zu «concamerāre, concamerō, concamerāvī, concamerātum»

Konjugation zu «concamerāre, concamerō, concamerāvī, concamerātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
concamer‑o
concamer‑e‑m
concamera‑ba‑m
concamera‑re‑m
concamera‑b‑o
2. Pers. Sg.
concamera‑s
concamer‑e‑s
concamera‑ba‑s
concamera‑re‑s
concamera‑bi‑s
3. Pers. Sg.
concamera‑t
concamer‑e‑t
concamera‑ba‑t
concamera‑re‑t
concamera‑bi‑t
1. Pers. Pl.
concamera‑mus
concamer‑e‑mus
concamera‑ba‑mus
concamera‑re‑mus
concamera‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
concamera‑tis
concamer‑e‑tis
concamera‑ba‑tis
concamera‑re‑tis
concamera‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
concamera‑nt
concamer‑e‑nt
concamera‑ba‑nt
concamera‑re‑nt
concamera‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
concamer‑or
concamer‑e‑r
concamera‑ba‑r
concamera‑re‑r
concamera‑b‑or
2. Pers. Sg.
concamera‑ris
concamer‑e‑ris, concamer‑e‑re
concamera‑ba‑ris, concamera‑ba‑re
concamera‑re‑ris, concamera‑re‑re
concamera‑be‑ris, concamera‑be‑re
3. Pers. Sg.
concamera‑tur
concamer‑e‑tur
concamera‑ba‑tur
concamera‑re‑tur
concamera‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
concamera‑mur
concamer‑e‑mur
concamera‑ba‑mur
concamera‑re‑mur
concamera‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
concamera‑mini
concamer‑e‑mini
concamera‑ba‑mini
concamera‑re‑mini
concamera‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
concamera‑ntur
concamer‑e‑ntur
concamera‑ba‑ntur
concamera‑re‑ntur
concamera‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
concamerav‑i
concamerav‑eri‑m
concamerav‑era‑m
concamerav‑isse‑m
concamerav‑ero
2. Pers. Sg.
concamerav‑isti
concamerav‑eri‑s
concamerav‑era‑s
concamerav‑isse‑s
concamerav‑eris
3. Pers. Sg.
concamerav‑it
concamerav‑eri‑t
concamerav‑era‑t
concamerav‑isse‑t
concamerav‑erit
1. Pers. Pl.
concamerav‑imus
concamerav‑eri‑mus
concamerav‑era‑mus
concamerav‑isse‑mus
concamerav‑erimus
2. Pers. Pl.
concamerav‑istis
concamerav‑eri‑tis
concamerav‑era‑tis
concamerav‑isse‑tis
concamerav‑eritis
3. Pers. Pl.
concamerav‑erunt, concamerav‑ere
concamerav‑eri‑nt
concamerav‑era‑nt
concamerav‑isse‑nt
concamerav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
concamerat‑us sum
concamerat‑us sim
concamerat‑us eram
concamerat‑us essem
concamerat‑us ero
2. Pers. Sg.
concamerat‑us es
concamerat‑us sis
concamerat‑us eras
concamerat‑us esses
concamerat‑us eris
3. Pers. Sg.
concamerat‑us est
concamerat‑us sit
concamerat‑us erat
concamerat‑us esset
concamerat‑us erit
1. Pers. Pl.
concamerat‑i sumus
concamerat‑i simus
concamerat‑i eramus
concamerat‑i essemus
concamerat‑i erimus
2. Pers. Pl.
concamerat‑i estis
concamerat‑i sitis
concamerat‑i eratis
concamerat‑i essetis
concamerat‑i eritis
3. Pers. Pl.
concamerat‑i sunt
concamerat‑i sint
concamerat‑i erant
concamerat‑i essent
concamerat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
concamerans concamerantis
Part. Fut. Akt.
concameraturus a um
Part. Perf. Pass.
concameratus a um
Gerundium
concamera‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
concamerandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
concamera
concamera‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
concamerare
concamera‑ri, concamera‑rier
Infinitiv Perf.
concamerav‑isse
concamerat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
concameratur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
concamerat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concamerans
concamerans
concamerans
Gen. Sg.
concamerant‑is
concamerant‑is
concamerant‑is
Dat. Sg.
concamerant‑i
concamerant‑i
concamerant‑i
Akk. Sg.
concamerant‑em
concamerant‑em
concamerans
Abl. Sg.
concamerant‑e
concamerant‑e
concamerant‑e
Nom. Pl.
concamerant‑es
concamerant‑es
concamerant‑ia
Gen. Pl.
concamerant‑ium
concamerant‑ium
concamerant‑ium
Dat. Pl.
concamerant‑ibus
concamerant‑ibus
concamerant‑ibus
Akk. Pl.
concamerant‑es, concamerant‑is
concamerant‑es, concamerant‑is
concamerant‑ia
Abl. Pl.
concamerant‑ibus
concamerant‑ibus
concamerant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concamerat‑us
concamerat‑a
concamerat‑um
Gen. Sg.
concamerat‑i
concamerat‑ae
concamerat‑i
Dat. Sg.
concamerat‑o
concamerat‑ae
concamerat‑o
Akk. Sg.
concamerat‑um
concamerat‑am
concamerat‑um
Abl. Sg.
concamerat‑o
concamerat‑a
concamerat‑o
Nom. Pl.
concamerat‑i
concamerat‑ae
concamerat‑a
Gen. Pl.
concamerat‑orum
concamerat‑arum
concamerat‑orum
Dat. Pl.
concamerat‑is
concamerat‑is
concamerat‑is
Akk. Pl.
concamerat‑os
concamerat‑as
concamerat‑a
Abl. Pl.
concamerat‑is
concamerat‑is
concamerat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concameratur‑us
concameratur‑a
concameratur‑um
Gen. Sg.
concameratur‑i
concameratur‑ae
concameratur‑i
Dat. Sg.
concameratur‑o
concameratur‑ae
concameratur‑o
Akk. Sg.
concameratur‑um
concameratur‑am
concameratur‑um
Abl. Sg.
concameratur‑o
concameratur‑a
concameratur‑o
Nom. Pl.
concameratur‑i
concameratur‑ae
concameratur‑a
Gen. Pl.
concameratur‑orum
concameratur‑arum
concameratur‑orum
Dat. Pl.
concameratur‑is
concameratur‑is
concameratur‑is
Akk. Pl.
concameratur‑os
concameratur‑as
concameratur‑a
Abl. Pl.
concameratur‑is
concameratur‑is
concameratur‑is

Gerundium

Gen.
concamera‑ndi
Dat.
concamera‑ndo
Akk.
concamera‑ndum
Abl.
concamera‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
concamerand‑us
concamerand‑a
concamerand‑um
Gen. Sg.
concamerand‑i
concamerand‑ae
concamerand‑i
Dat. Sg.
concamerand‑o
concamerand‑ae
concamerand‑o
Akk. Sg.
concamerand‑um
concamerand‑am
concamerand‑um
Abl. Sg.
concamerand‑o
concamerand‑a
concamerand‑o
Nom. Pl.
concamerand‑i
concamerand‑ae
concamerand‑a
Gen. Pl.
concamerand‑orum
concamerand‑arum
concamerand‑orum
Dat. Pl.
concamerand‑is
concamerand‑is
concamerand‑is
Akk. Pl.
concamerand‑os
concamerand‑as
concamerand‑a
Abl. Pl.
concamerand‑is
concamerand‑is
concamerand‑is