Konjugation zu «convīvāre, convīvō,-,-»

Konjugation zu «convīvāre, convīvō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
conviv‑o
conviv‑e‑m
conviva‑ba‑m
conviva‑re‑m
conviva‑b‑o
2. Pers. Sg.
conviva‑s
conviv‑e‑s
conviva‑ba‑s
conviva‑re‑s
conviva‑bi‑s
3. Pers. Sg.
conviva‑t
conviv‑e‑t
conviva‑ba‑t
conviva‑re‑t
conviva‑bi‑t
1. Pers. Pl.
conviva‑mus
conviv‑e‑mus
conviva‑ba‑mus
conviva‑re‑mus
conviva‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
conviva‑tis
conviv‑e‑tis
conviva‑ba‑tis
conviva‑re‑tis
conviva‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
conviva‑nt
conviv‑e‑nt
conviva‑ba‑nt
conviva‑re‑nt
conviva‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
convivans convivantis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
conviva‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
conviva‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
conviva
conviva‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
convivare
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
convivans
convivans
convivans
Gen. Sg.
convivant‑is
convivant‑is
convivant‑is
Dat. Sg.
convivant‑i
convivant‑i
convivant‑i
Akk. Sg.
convivant‑em
convivant‑em
convivans
Abl. Sg.
convivant‑e
convivant‑e
convivant‑e
Nom. Pl.
convivant‑es
convivant‑es
convivant‑ia
Gen. Pl.
convivant‑ium
convivant‑ium
convivant‑ium
Dat. Pl.
convivant‑ibus
convivant‑ibus
convivant‑ibus
Akk. Pl.
convivant‑es, convivant‑is
convivant‑es, convivant‑is
convivant‑ia
Abl. Pl.
convivant‑ibus
convivant‑ibus
convivant‑ibus

Gerundium

Gen.
conviva‑ndi
Dat.
conviva‑ndo
Akk.
conviva‑ndum
Abl.
conviva‑ndo