Konjugation zu «dissilīre, dissiliō, dissiluī, dissultum»

Konjugation zu «dissilīre, dissiliō, dissiluī, dissultum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
dissili‑o
dissili‑a‑m
dissili‑eba‑m
dissili‑re‑m
dissili‑a‑m
2. Pers. Sg.
dissili‑s
dissili‑a‑s
dissili‑eba‑s
dissili‑re‑s
dissili‑e‑s
3. Pers. Sg.
dissili‑t
dissili‑a‑t
dissili‑eba‑t
dissili‑re‑t
dissili‑e‑t
1. Pers. Pl.
dissili‑mus
dissili‑a‑mus
dissili‑eba‑mus
dissili‑re‑mus
dissili‑e‑mus
2. Pers. Pl.
dissili‑tis
dissili‑a‑tis
dissili‑eba‑tis
dissili‑re‑tis
dissili‑e‑tis
3. Pers. Pl.
dissili‑u‑nt
dissili‑a‑nt
dissili‑eba‑nt
dissili‑re‑nt
dissili‑e‑nt

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
dissilu‑i
dissilu‑eri‑m
dissilu‑era‑m
dissilu‑isse‑m
dissilu‑ero
2. Pers. Sg.
dissilu‑isti
dissilu‑eri‑s
dissilu‑era‑s
dissilu‑isse‑s
dissilu‑eris
3. Pers. Sg.
dissilu‑it, dissiliit
dissilu‑eri‑t
dissilu‑era‑t
dissilu‑isse‑t
dissilu‑erit
1. Pers. Pl.
dissilu‑imus
dissilu‑eri‑mus
dissilu‑era‑mus
dissilu‑isse‑mus
dissilu‑erimus
2. Pers. Pl.
dissilu‑istis
dissilu‑eri‑tis
dissilu‑era‑tis
dissilu‑isse‑tis
dissilu‑eritis
3. Pers. Pl.
dissilu‑erunt, dissilu‑ere
dissilu‑eri‑nt
dissilu‑era‑nt
dissilu‑isse‑nt
dissilu‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
2. Pers. Sg.
3. Pers. Sg.
dissult‑um est
dissult‑um sit
dissult‑um erat
dissult‑um esset
dissult‑um erit
1. Pers. Pl.
2. Pers. Pl.
3. Pers. Pl.

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
dissiliens dissilientis
Part. Fut. Akt.
dissulturus a um
Part. Perf. Pass.
dissult‑um
Gerundium
dissili‑e‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
dissili‑e‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
dissili
dissili‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
dissilire
dissili‑ri, dissili‑rier
Infinitiv Perf.
dissilu‑isse
dissult‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
dissultur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
dissult‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
dissili‑ens
dissili‑ens
dissili‑ens
Gen. Sg.
dissili‑ent‑is
dissili‑ent‑is
dissili‑ent‑is
Dat. Sg.
dissili‑ent‑i
dissili‑ent‑i
dissili‑ent‑i
Akk. Sg.
dissili‑ent‑em
dissili‑ent‑em
dissili‑ens
Abl. Sg.
dissili‑ent‑e
dissili‑ent‑e
dissili‑ent‑e
Nom. Pl.
dissili‑ent‑es
dissili‑ent‑es
dissili‑ent‑ia
Gen. Pl.
dissili‑ent‑ium
dissili‑ent‑ium
dissili‑ent‑ium
Dat. Pl.
dissili‑ent‑ibus
dissili‑ent‑ibus
dissili‑ent‑ibus
Akk. Pl.
dissili‑ent‑es, dissili‑ent‑is
dissili‑ent‑es, dissili‑ent‑is
dissili‑ent‑ia
Abl. Pl.
dissili‑ent‑ibus
dissili‑ent‑ibus
dissili‑ent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
dissult‑us
dissult‑a
dissult‑um
Gen. Sg.
dissult‑i
dissult‑ae
dissult‑i
Dat. Sg.
dissult‑o
dissult‑ae
dissult‑o
Akk. Sg.
dissult‑um
dissult‑am
dissult‑um
Abl. Sg.
dissult‑o
dissult‑a
dissult‑o
Nom. Pl.
dissult‑i
dissult‑ae
dissult‑a
Gen. Pl.
dissult‑orum
dissult‑arum
dissult‑orum
Dat. Pl.
dissult‑is
dissult‑is
dissult‑is
Akk. Pl.
dissult‑os
dissult‑as
dissult‑a
Abl. Pl.
dissult‑is
dissult‑is
dissult‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
dissultur‑us
dissultur‑a
dissultur‑um
Gen. Sg.
dissultur‑i
dissultur‑ae
dissultur‑i
Dat. Sg.
dissultur‑o
dissultur‑ae
dissultur‑o
Akk. Sg.
dissultur‑um
dissultur‑am
dissultur‑um
Abl. Sg.
dissultur‑o
dissultur‑a
dissultur‑o
Nom. Pl.
dissultur‑i
dissultur‑ae
dissultur‑a
Gen. Pl.
dissultur‑orum
dissultur‑arum
dissultur‑orum
Dat. Pl.
dissultur‑is
dissultur‑is
dissultur‑is
Akk. Pl.
dissultur‑os
dissultur‑as
dissultur‑a
Abl. Pl.
dissultur‑is
dissultur‑is
dissultur‑is

Gerundium

Gen.
dissili‑e‑ndi
Dat.
dissili‑e‑ndo
Akk.
dissili‑e‑ndum
Abl.
dissili‑e‑ndo