Deklination zu «ēmeditātus a um»

Deklination zu «ēmeditātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
emeditat‑e
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
emeditat‑us
emeditat‑a
emeditat‑um
Gen. Sg.
emeditat‑i
emeditat‑ae
emeditat‑i
Dat. Sg.
emeditat‑o
emeditat‑ae
emeditat‑o
Akk. Sg.
emeditat‑um
emeditat‑am
emeditat‑um
Abl. Sg.
emeditat‑o
emeditat‑a
emeditat‑o
Nom. Pl.
emeditat‑i
emeditat‑ae
emeditat‑a
Gen. Pl.
emeditat‑orum
emeditat‑arum
emeditat‑orum
Dat. Pl.
emeditat‑is
emeditat‑is
emeditat‑is
Akk. Pl.
emeditat‑os
emeditat‑as
emeditat‑a
Abl. Pl.
emeditat‑is
emeditat‑is
emeditat‑is