Konjugation zu «fūmāre, fūmō, fūmāvī,-»

	Präs. Ind. Akt.	Präs. Konj. Akt.	Imperf. Ind. Akt.	Imperf. Konj. Akt.	Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	fum‑o	fum‑e‑m	fuma‑ba‑m	fuma‑re‑m	fuma‑b‑o
2. Pers. Sg.	fuma‑s	fum‑e‑s	fuma‑ba‑s	fuma‑re‑s	fuma‑bi‑s
3. Pers. Sg.	fuma‑t	fum‑e‑t	fuma‑ba‑t	fuma‑re‑t	fuma‑bi‑t
1. Pers. Pl.	fuma‑mus	fum‑e‑mus	fuma‑ba‑mus	fuma‑re‑mus	fuma‑bi‑mus
2. Pers. Pl.	fuma‑tis	fum‑e‑tis	fuma‑ba‑tis	fuma‑re‑tis	fuma‑bi‑tis
3. Pers. Pl.	fuma‑nt	fum‑e‑nt	fuma‑ba‑nt	fuma‑re‑nt	fuma‑bu‑nt

	Perf. Ind. Akt.	Perf. Konj. Akt.	Plusquamperf. Ind. Akt.	Plusquamperf. Konj. Akt.	Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.	fumav‑i	fumav‑eri‑m	fumav‑era‑m	fumav‑isse‑m	fumav‑ero
2. Pers. Sg.	fumav‑isti	fumav‑eri‑s	fumav‑era‑s	fumav‑isse‑s	fumav‑eris
3. Pers. Sg.	fumav‑it	fumav‑eri‑t	fumav‑era‑t	fumav‑isse‑t	fumav‑erit
1. Pers. Pl.	fumav‑imus	fumav‑eri‑mus	fumav‑era‑mus	fumav‑isse‑mus	fumav‑erimus
2. Pers. Pl.	fumav‑istis	fumav‑eri‑tis	fumav‑era‑tis	fumav‑isse‑tis	fumav‑eritis
3. Pers. Pl.	fumav‑erunt, fumav‑ere	fumav‑eri‑nt	fumav‑era‑nt	fumav‑isse‑nt	fumav‑erint