Deklination zu «dissors dissortis»

Deklination zu «dissors dissortis»

Adverbien

Adverb Positiv
dissort‑iter
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ
dissort‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
dissors
dissors
dissors
Gen. Sg.
dissort‑is
dissort‑is
dissort‑is
Dat. Sg.
dissort‑i
dissort‑i
dissort‑i
Akk. Sg.
dissort‑em
dissort‑em
dissors
Abl. Sg.
dissort‑i
dissort‑i
dissort‑i
Nom. Pl.
dissort‑es
dissort‑es
dissort‑ia
Gen. Pl.
dissort‑ium
dissort‑ium
dissort‑ium
Dat. Pl.
dissort‑ibus
dissort‑ibus
dissort‑ibus
Akk. Pl.
dissort‑es, dissort‑is
dissort‑es, dissort‑is
dissort‑ia
Abl. Pl.
dissort‑ibus
dissort‑ibus
dissort‑ibus