Konjugation zu «prōmicāre, prōmicō,-,-»

Konjugation zu «prōmicāre, prōmicō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
promic‑o
promic‑e‑m
promica‑ba‑m
promica‑re‑m
promica‑b‑o
2. Pers. Sg.
promica‑s
promic‑e‑s
promica‑ba‑s
promica‑re‑s
promica‑bi‑s
3. Pers. Sg.
promica‑t
promic‑e‑t
promica‑ba‑t
promica‑re‑t
promica‑bi‑t
1. Pers. Pl.
promica‑mus
promic‑e‑mus
promica‑ba‑mus
promica‑re‑mus
promica‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
promica‑tis
promic‑e‑tis
promica‑ba‑tis
promica‑re‑tis
promica‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
promica‑nt
promic‑e‑nt
promica‑ba‑nt
promica‑re‑nt
promica‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
promicans promicantis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
promica‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
promica‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
promica
promica‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
promicare
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
promicans
promicans
promicans
Gen. Sg.
promicant‑is
promicant‑is
promicant‑is
Dat. Sg.
promicant‑i
promicant‑i
promicant‑i
Akk. Sg.
promicant‑em
promicant‑em
promicans
Abl. Sg.
promicant‑e
promicant‑e
promicant‑e
Nom. Pl.
promicant‑es
promicant‑es
promicant‑ia
Gen. Pl.
promicant‑ium
promicant‑ium
promicant‑ium
Dat. Pl.
promicant‑ibus
promicant‑ibus
promicant‑ibus
Akk. Pl.
promicant‑es, promicant‑is
promicant‑es, promicant‑is
promicant‑ia
Abl. Pl.
promicant‑ibus
promicant‑ibus
promicant‑ibus

Gerundium

Gen.
promica‑ndi
Dat.
promica‑ndo
Akk.
promica‑ndum
Abl.
promica‑ndo