Konjugation zu «relūcitāre, relūcitō,-,-»

Konjugation zu «relūcitāre, relūcitō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
relucit‑o
relucit‑e‑m
relucita‑ba‑m
relucita‑re‑m
relucita‑b‑o
2. Pers. Sg.
relucita‑s
relucit‑e‑s
relucita‑ba‑s
relucita‑re‑s
relucita‑bi‑s
3. Pers. Sg.
relucita‑t
relucit‑e‑t
relucita‑ba‑t
relucita‑re‑t
relucita‑bi‑t
1. Pers. Pl.
relucita‑mus
relucit‑e‑mus
relucita‑ba‑mus
relucita‑re‑mus
relucita‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
relucita‑tis
relucit‑e‑tis
relucita‑ba‑tis
relucita‑re‑tis
relucita‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
relucita‑nt
relucit‑e‑nt
relucita‑ba‑nt
relucita‑re‑nt
relucita‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
relucitans relucitantis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
relucita‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
relucita‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
relucita
relucita‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
relucitare
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
relucitans
relucitans
relucitans
Gen. Sg.
relucitant‑is
relucitant‑is
relucitant‑is
Dat. Sg.
relucitant‑i
relucitant‑i
relucitant‑i
Akk. Sg.
relucitant‑em
relucitant‑em
relucitans
Abl. Sg.
relucitant‑e
relucitant‑e
relucitant‑e
Nom. Pl.
relucitant‑es
relucitant‑es
relucitant‑ia
Gen. Pl.
relucitant‑ium
relucitant‑ium
relucitant‑ium
Dat. Pl.
relucitant‑ibus
relucitant‑ibus
relucitant‑ibus
Akk. Pl.
relucitant‑es, relucitant‑is
relucitant‑es, relucitant‑is
relucitant‑ia
Abl. Pl.
relucitant‑ibus
relucitant‑ibus
relucitant‑ibus

Gerundium

Gen.
relucita‑ndi
Dat.
relucita‑ndo
Akk.
relucita‑ndum
Abl.
relucita‑ndo