Konjugation zu «circumiacēre, circumiaceō,-,-»

Konjugation zu «circumiacēre, circumiaceō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
circumiace‑o
circumiace‑a‑m
circumiace‑ba‑m
circumiace‑re‑m
circumiace‑b‑o
2. Pers. Sg.
circumiace‑s
circumiace‑a‑s
circumiace‑ba‑s
circumiace‑re‑s
circumiace‑bi‑s
3. Pers. Sg.
circumiace‑t
circumiace‑a‑t
circumiace‑ba‑t
circumiace‑re‑t
circumiace‑bi‑t
1. Pers. Pl.
circumiace‑mus
circumiace‑a‑mus
circumiace‑ba‑mus
circumiace‑re‑mus
circumiace‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
circumiace‑tis
circumiace‑a‑tis
circumiace‑ba‑tis
circumiace‑re‑tis
circumiace‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
circumiace‑nt
circumiace‑a‑nt
circumiace‑ba‑nt
circumiace‑re‑nt
circumiace‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
circumiacens circumiacentis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
circumiace‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
circumiace‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
circumiace
circumiace‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
circumiacere
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
circumiacens
circumiacens
circumiacens
Gen. Sg.
circumiacent‑is
circumiacent‑is
circumiacent‑is
Dat. Sg.
circumiacent‑i
circumiacent‑i
circumiacent‑i
Akk. Sg.
circumiacent‑em
circumiacent‑em
circumiacens
Abl. Sg.
circumiacent‑e
circumiacent‑e
circumiacent‑e
Nom. Pl.
circumiacent‑es
circumiacent‑es
circumiacent‑ia
Gen. Pl.
circumiacent‑ium
circumiacent‑ium
circumiacent‑ium
Dat. Pl.
circumiacent‑ibus
circumiacent‑ibus
circumiacent‑ibus
Akk. Pl.
circumiacent‑es, circumiacent‑is
circumiacent‑es, circumiacent‑is
circumiacent‑ia
Abl. Pl.
circumiacent‑ibus
circumiacent‑ibus
circumiacent‑ibus

Gerundium

Gen.
circumiace‑ndi
Dat.
circumiace‑ndo
Akk.
circumiace‑ndum
Abl.
circumiace‑ndo