Konjugation zu «praemandāre, praemandō, praemandāvī, praemandātum»

Konjugation zu «praemandāre, praemandō, praemandāvī, praemandātum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
praemand‑o
praemand‑e‑m
praemanda‑ba‑m
praemanda‑re‑m
praemanda‑b‑o
2. Pers. Sg.
praemanda‑s
praemand‑e‑s
praemanda‑ba‑s
praemanda‑re‑s
praemanda‑bi‑s
3. Pers. Sg.
praemanda‑t
praemand‑e‑t
praemanda‑ba‑t
praemanda‑re‑t
praemanda‑bi‑t
1. Pers. Pl.
praemanda‑mus
praemand‑e‑mus
praemanda‑ba‑mus
praemanda‑re‑mus
praemanda‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
praemanda‑tis
praemand‑e‑tis
praemanda‑ba‑tis
praemanda‑re‑tis
praemanda‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
praemanda‑nt
praemand‑e‑nt
praemanda‑ba‑nt
praemanda‑re‑nt
praemanda‑bu‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
praemand‑or
praemand‑e‑r
praemanda‑ba‑r
praemanda‑re‑r
praemanda‑b‑or
2. Pers. Sg.
praemanda‑ris
praemand‑e‑ris, praemand‑e‑re
praemanda‑ba‑ris, praemanda‑ba‑re
praemanda‑re‑ris, praemanda‑re‑re
praemanda‑be‑ris, praemanda‑be‑re
3. Pers. Sg.
praemanda‑tur
praemand‑e‑tur
praemanda‑ba‑tur
praemanda‑re‑tur
praemanda‑bi‑tur
1. Pers. Pl.
praemanda‑mur
praemand‑e‑mur
praemanda‑ba‑mur
praemanda‑re‑mur
praemanda‑bi‑mur
2. Pers. Pl.
praemanda‑mini
praemand‑e‑mini
praemanda‑ba‑mini
praemanda‑re‑mini
praemanda‑bi‑mini
3. Pers. Pl.
praemanda‑ntur
praemand‑e‑ntur
praemanda‑ba‑ntur
praemanda‑re‑ntur
praemanda‑bu‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
praemandav‑i
praemandav‑eri‑m
praemandav‑era‑m
praemandav‑isse‑m
praemandav‑ero
2. Pers. Sg.
praemandav‑isti
praemandav‑eri‑s
praemandav‑era‑s
praemandav‑isse‑s
praemandav‑eris
3. Pers. Sg.
praemandav‑it
praemandav‑eri‑t
praemandav‑era‑t
praemandav‑isse‑t
praemandav‑erit
1. Pers. Pl.
praemandav‑imus
praemandav‑eri‑mus
praemandav‑era‑mus
praemandav‑isse‑mus
praemandav‑erimus
2. Pers. Pl.
praemandav‑istis
praemandav‑eri‑tis
praemandav‑era‑tis
praemandav‑isse‑tis
praemandav‑eritis
3. Pers. Pl.
praemandav‑erunt, praemandav‑ere
praemandav‑eri‑nt
praemandav‑era‑nt
praemandav‑isse‑nt
praemandav‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
praemandat‑us sum
praemandat‑us sim
praemandat‑us eram
praemandat‑us essem
praemandat‑us ero
2. Pers. Sg.
praemandat‑us es
praemandat‑us sis
praemandat‑us eras
praemandat‑us esses
praemandat‑us eris
3. Pers. Sg.
praemandat‑us est
praemandat‑us sit
praemandat‑us erat
praemandat‑us esset
praemandat‑us erit
1. Pers. Pl.
praemandat‑i sumus
praemandat‑i simus
praemandat‑i eramus
praemandat‑i essemus
praemandat‑i erimus
2. Pers. Pl.
praemandat‑i estis
praemandat‑i sitis
praemandat‑i eratis
praemandat‑i essetis
praemandat‑i eritis
3. Pers. Pl.
praemandat‑i sunt
praemandat‑i sint
praemandat‑i erant
praemandat‑i essent
praemandat‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
praemandans praemandantis
Part. Fut. Akt.
praemandaturus a um
Part. Perf. Pass.
praemandatus a um
Gerundium
praemanda‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
praemandandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
praemanda
praemanda‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
praemandare
praemanda‑ri, praemanda‑rier
Infinitiv Perf.
praemandav‑isse
praemandat‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
praemandatur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
praemandat‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemandans
praemandans
praemandans
Gen. Sg.
praemandant‑is
praemandant‑is
praemandant‑is
Dat. Sg.
praemandant‑i
praemandant‑i
praemandant‑i
Akk. Sg.
praemandant‑em
praemandant‑em
praemandans
Abl. Sg.
praemandant‑e
praemandant‑e
praemandant‑e
Nom. Pl.
praemandant‑es
praemandant‑es
praemandant‑ia
Gen. Pl.
praemandant‑ium
praemandant‑ium
praemandant‑ium
Dat. Pl.
praemandant‑ibus
praemandant‑ibus
praemandant‑ibus
Akk. Pl.
praemandant‑es, praemandant‑is
praemandant‑es, praemandant‑is
praemandant‑ia
Abl. Pl.
praemandant‑ibus
praemandant‑ibus
praemandant‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemandat‑us
praemandat‑a
praemandat‑um
Gen. Sg.
praemandat‑i
praemandat‑ae
praemandat‑i
Dat. Sg.
praemandat‑o
praemandat‑ae
praemandat‑o
Akk. Sg.
praemandat‑um
praemandat‑am
praemandat‑um
Abl. Sg.
praemandat‑o
praemandat‑a
praemandat‑o
Nom. Pl.
praemandat‑i
praemandat‑ae
praemandat‑a
Gen. Pl.
praemandat‑orum
praemandat‑arum
praemandat‑orum
Dat. Pl.
praemandat‑is
praemandat‑is
praemandat‑is
Akk. Pl.
praemandat‑os
praemandat‑as
praemandat‑a
Abl. Pl.
praemandat‑is
praemandat‑is
praemandat‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemandatur‑us
praemandatur‑a
praemandatur‑um
Gen. Sg.
praemandatur‑i
praemandatur‑ae
praemandatur‑i
Dat. Sg.
praemandatur‑o
praemandatur‑ae
praemandatur‑o
Akk. Sg.
praemandatur‑um
praemandatur‑am
praemandatur‑um
Abl. Sg.
praemandatur‑o
praemandatur‑a
praemandatur‑o
Nom. Pl.
praemandatur‑i
praemandatur‑ae
praemandatur‑a
Gen. Pl.
praemandatur‑orum
praemandatur‑arum
praemandatur‑orum
Dat. Pl.
praemandatur‑is
praemandatur‑is
praemandatur‑is
Akk. Pl.
praemandatur‑os
praemandatur‑as
praemandatur‑a
Abl. Pl.
praemandatur‑is
praemandatur‑is
praemandatur‑is

Gerundium

Gen.
praemanda‑ndi
Dat.
praemanda‑ndo
Akk.
praemanda‑ndum
Abl.
praemanda‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemandand‑us
praemandand‑a
praemandand‑um
Gen. Sg.
praemandand‑i
praemandand‑ae
praemandand‑i
Dat. Sg.
praemandand‑o
praemandand‑ae
praemandand‑o
Akk. Sg.
praemandand‑um
praemandand‑am
praemandand‑um
Abl. Sg.
praemandand‑o
praemandand‑a
praemandand‑o
Nom. Pl.
praemandand‑i
praemandand‑ae
praemandand‑a
Gen. Pl.
praemandand‑orum
praemandand‑arum
praemandand‑orum
Dat. Pl.
praemandand‑is
praemandand‑is
praemandand‑is
Akk. Pl.
praemandand‑os
praemandand‑as
praemandand‑a
Abl. Pl.
praemandand‑is
praemandand‑is
praemandand‑is