Deklination zu «impediēns impedientis»

Deklination zu «impediēns impedientis»

Adverbien

Adverb Positiv
impedient‑er
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ
impedient‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
impediens
impediens
impediens
Gen. Sg.
impedient‑is
impedient‑is
impedient‑is
Dat. Sg.
impedient‑i
impedient‑i
impedient‑i
Akk. Sg.
impedient‑em
impedient‑em
impediens
Abl. Sg.
impedient‑i
impedient‑i
impedient‑i
Nom. Pl.
impedient‑es
impedient‑es
impedient‑ia
Gen. Pl.
impedient‑ium
impedient‑ium
impedient‑ium
Dat. Pl.
impedient‑ibus
impedient‑ibus
impedient‑ibus
Akk. Pl.
impedient‑es, impedient‑is
impedient‑es, impedient‑is
impedient‑ia
Abl. Pl.
impedient‑ibus
impedient‑ibus
impedient‑ibus