Deklination zu «impedītus a um»

Deklination zu «impedītus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
impedit‑e
Adverb Komparativ
impedit‑ius
Adverb Superlativ
impedit‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
impedit‑us
impedit‑a
impedit‑um
Gen. Sg.
impedit‑i
impedit‑ae
impedit‑i
Dat. Sg.
impedit‑o
impedit‑ae
impedit‑o
Akk. Sg.
impedit‑um
impedit‑am
impedit‑um
Abl. Sg.
impedit‑o
impedit‑a
impedit‑o
Nom. Pl.
impedit‑i
impedit‑ae
impedit‑a
Gen. Pl.
impedit‑orum
impedit‑arum
impedit‑orum
Dat. Pl.
impedit‑is
impedit‑is
impedit‑is
Akk. Pl.
impedit‑os
impedit‑as
impedit‑a
Abl. Pl.
impedit‑is
impedit‑is
impedit‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
impedit‑ior
impedit‑ior
impedit‑ius
Gen. Sg.
impedit‑ior‑is
impedit‑ior‑is
impedit‑ior‑is
Dat. Sg.
impedit‑ior‑i
impedit‑ior‑i
impedit‑ior‑i
Akk. Sg.
impedit‑ior‑em
impedit‑ior‑em
impedit‑ius
Abl. Sg.
impedit‑ior‑e
impedit‑ior‑e
impedit‑ior‑e
Nom. Pl.
impedit‑ior‑es
impedit‑ior‑es
impedit‑ior‑a
Gen. Pl.
impedit‑ior‑um
impedit‑ior‑um
impedit‑ior‑um
Dat. Pl.
impedit‑ior‑ibus
impedit‑ior‑ibus
impedit‑ior‑ibus
Akk. Pl.
impedit‑ior‑es
impedit‑ior‑es
impedit‑ior‑a
Abl. Pl.
impedit‑ior‑ibus
impedit‑ior‑ibus
impedit‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
impedit‑issim‑us
impedit‑issim‑a, impeditissuma
impedit‑issim‑um
Gen. Sg.
impedit‑issim‑i
impedit‑issim‑ae
impedit‑issim‑i
Dat. Sg.
impedit‑issim‑o
impedit‑issim‑ae
impedit‑issim‑o
Akk. Sg.
impedit‑issim‑um
impedit‑issim‑am
impedit‑issim‑um
Abl. Sg.
impedit‑issim‑o
impedit‑issim‑a, impeditissuma
impedit‑issim‑o
Nom. Pl.
impedit‑issim‑i
impedit‑issim‑ae
impedit‑issim‑a, impeditissuma
Gen. Pl.
impedit‑issim‑orum
impedit‑issim‑arum
impedit‑issim‑orum
Dat. Pl.
impedit‑issim‑is
impedit‑issim‑is
impedit‑issim‑is
Akk. Pl.
impedit‑issim‑os
impedit‑issim‑as
impedit‑issim‑a, impeditissuma
Abl. Pl.
impedit‑issim‑is
impedit‑issim‑is
impedit‑issim‑is