Deklination zu «īnsulsus a um»

Deklination zu «īnsulsus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
insulse
Adverb Komparativ
insuls‑ius
Adverb Superlativ
insulsissime

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
insuls‑us
insuls‑a
insuls‑um
Gen. Sg.
insuls‑i
insuls‑ae
insuls‑i
Dat. Sg.
insuls‑o
insuls‑ae
insuls‑o
Akk. Sg.
insuls‑um
insuls‑am
insuls‑um
Abl. Sg.
insuls‑o
insuls‑a
insuls‑o
Nom. Pl.
insuls‑i
insuls‑ae
insuls‑a
Gen. Pl.
insuls‑orum
insuls‑arum
insuls‑orum
Dat. Pl.
insuls‑is
insuls‑is
insuls‑is
Akk. Pl.
insuls‑os
insuls‑as
insuls‑a
Abl. Pl.
insuls‑is
insuls‑is
insuls‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
insuls‑ior
insuls‑ior
insuls‑ius
Gen. Sg.
insuls‑ior‑is
insuls‑ior‑is
insuls‑ior‑is
Dat. Sg.
insuls‑ior‑i
insuls‑ior‑i
insuls‑ior‑i
Akk. Sg.
insuls‑ior‑em
insuls‑ior‑em
insuls‑ius
Abl. Sg.
insuls‑ior‑e
insuls‑ior‑e
insuls‑ior‑e
Nom. Pl.
insuls‑ior‑es
insuls‑ior‑es
insuls‑ior‑a
Gen. Pl.
insuls‑ior‑um
insuls‑ior‑um
insuls‑ior‑um
Dat. Pl.
insuls‑ior‑ibus
insuls‑ior‑ibus
insuls‑ior‑ibus
Akk. Pl.
insuls‑ior‑es
insuls‑ior‑es
insuls‑ior‑a
Abl. Pl.
insuls‑ior‑ibus
insuls‑ior‑ibus
insuls‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
insuls‑issim‑us
insuls‑issim‑a
insuls‑issim‑um
Gen. Sg.
insuls‑issim‑i
insuls‑issim‑ae
insuls‑issim‑i
Dat. Sg.
insuls‑issim‑o
insuls‑issim‑ae
insuls‑issim‑o
Akk. Sg.
insuls‑issim‑um
insuls‑issim‑am
insuls‑issim‑um
Abl. Sg.
insuls‑issim‑o
insuls‑issim‑a
insuls‑issim‑o
Nom. Pl.
insuls‑issim‑i
insuls‑issim‑ae
insuls‑issim‑a
Gen. Pl.
insuls‑issim‑orum
insuls‑issim‑arum
insuls‑issim‑orum
Dat. Pl.
insuls‑issim‑is
insuls‑issim‑is
insuls‑issim‑is
Akk. Pl.
insuls‑issim‑os
insuls‑issim‑as
insuls‑issim‑a
Abl. Pl.
insuls‑issim‑is
insuls‑issim‑is
insuls‑issim‑is