Deklination zu «discīnctus a um»

Deklination zu «discīnctus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
discinct‑e
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ
discinct‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
discinct‑us
discinct‑a
discinct‑um
Gen. Sg.
discinct‑i
discinct‑ae
discinct‑i
Dat. Sg.
discinct‑o
discinct‑ae
discinct‑o
Akk. Sg.
discinct‑um
discinct‑am
discinct‑um
Abl. Sg.
discinct‑o
discinct‑a
discinct‑o
Nom. Pl.
discinct‑i
discinct‑ae
discinct‑a
Gen. Pl.
discinct‑orum
discinct‑arum
discinct‑orum
Dat. Pl.
discinct‑is
discinct‑is
discinct‑is
Akk. Pl.
discinct‑os
discinct‑as
discinct‑a
Abl. Pl.
discinct‑is
discinct‑is
discinct‑is