Konjugation zu «praemorī, praemorior, praemortuus sum»

Konjugation zu «praemorī, praemorior, praemortuus sum»

Präsensstamm

Präs. Ind. Präs. Konj. Imperf. Ind. Imperf. Konj. Fut. I Ind.
1. Pers. Sg.
praemori‑or
praemori‑a‑r
praemori‑eba‑r
praemore‑re‑r
praemori‑a‑r
2. Pers. Sg.
praemore‑ris, praemore‑re
praemori‑a‑ris, praemori‑a‑re
praemori‑eba‑ris, praemori‑eba‑re
praemore‑re‑ris, praemore‑re‑re
praemori‑e‑ris, praemori‑e‑re
3. Pers. Sg.
praemori‑tur
praemori‑a‑tur
praemori‑eba‑tur
praemore‑re‑tur
praemori‑e‑tur
1. Pers. Pl.
praemori‑mur
praemori‑a‑mur
praemori‑eba‑mur
praemore‑re‑mur
praemori‑e‑mur
2. Pers. Pl.
praemori‑mini
praemori‑a‑mini
praemori‑eba‑mini
praemore‑re‑mini
praemori‑e‑mini
3. Pers. Pl.
praemori‑u‑ntur
praemori‑a‑ntur
praemori‑eba‑ntur
praemore‑re‑ntur
praemori‑e‑ntur

Perfektstamm

Perf. Ind. Perf. Konj. Plusquamperf. Ind. Plusquamperf. Konj. Fut. II Ind.
1. Pers. Sg.
praemortu‑us sum
praemortu‑us sim
praemortu‑us eram
praemortu‑us essem
praemortu‑us ero
2. Pers. Sg.
praemortu‑us es
praemortu‑us sis
praemortu‑us eras
praemortu‑us esses
praemortu‑us eris
3. Pers. Sg.
praemortu‑us est
praemortu‑us sit
praemortu‑us erat
praemortu‑us esset
praemortu‑us erit
1. Pers. Pl.
praemortu‑i sumus
praemortu‑i simus
praemortu‑i eramus
praemortu‑i essemus
praemortu‑i erimus
2. Pers. Pl.
praemortu‑i estis
praemortu‑i sitis
praemortu‑i eratis
praemortu‑i essetis
praemortu‑i eritis
3. Pers. Pl.
praemortu‑i sunt
praemortu‑i sint
praemortu‑i erant
praemortu‑i essent
praemortu‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs.
praemoriens praemorientis
Part. Fut.
praemortuurus a um
Part. Perf.
praemortuus a um
Gerundium
praemori‑e‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
praemori‑e‑ndum

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
praemore‑re
praemori‑mini
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Infinitiv Präs.
praemori
Infinitiv Perf.
praemortu‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
praemortuur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemor‑i‑ens
praemor‑i‑ens
praemor‑i‑ens
Gen. Sg.
praemor‑i‑ent‑is
praemor‑i‑ent‑is
praemor‑i‑ent‑is
Dat. Sg.
praemor‑i‑ent‑i
praemor‑i‑ent‑i
praemor‑i‑ent‑i
Akk. Sg.
praemor‑i‑ent‑em
praemor‑i‑ent‑em
praemor‑i‑ens
Abl. Sg.
praemor‑i‑ent‑e
praemor‑i‑ent‑e
praemor‑i‑ent‑e
Nom. Pl.
praemor‑i‑ent‑es
praemor‑i‑ent‑es
praemor‑i‑ent‑ia
Gen. Pl.
praemor‑i‑ent‑ium
praemor‑i‑ent‑ium
praemor‑i‑ent‑ium
Dat. Pl.
praemor‑i‑ent‑ibus
praemor‑i‑ent‑ibus
praemor‑i‑ent‑ibus
Akk. Pl.
praemor‑i‑ent‑es, praemor‑i‑ent‑is
praemor‑i‑ent‑es, praemor‑i‑ent‑is
praemor‑i‑ent‑ia
Abl. Pl.
praemor‑i‑ent‑ibus
praemor‑i‑ent‑ibus
praemor‑i‑ent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemortu‑us
praemortu‑a
praemortu‑um
Gen. Sg.
praemortu‑i
praemortu‑ae
praemortu‑i
Dat. Sg.
praemortu‑o
praemortu‑ae
praemortu‑o
Akk. Sg.
praemortu‑um
praemortu‑am
praemortu‑um
Abl. Sg.
praemortu‑o
praemortu‑a
praemortu‑o
Nom. Pl.
praemortu‑i
praemortu‑ae
praemortu‑a
Gen. Pl.
praemortu‑orum
praemortu‑arum
praemortu‑orum
Dat. Pl.
praemortu‑is
praemortu‑is
praemortu‑is
Akk. Pl.
praemortu‑os
praemortu‑as
praemortu‑a
Abl. Pl.
praemortu‑is
praemortu‑is
praemortu‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
praemortuur‑us
praemortuur‑a
praemortuur‑um
Gen. Sg.
praemortuur‑i
praemortuur‑ae
praemortuur‑i
Dat. Sg.
praemortuur‑o
praemortuur‑ae
praemortuur‑o
Akk. Sg.
praemortuur‑um
praemortuur‑am
praemortuur‑um
Abl. Sg.
praemortuur‑o
praemortuur‑a
praemortuur‑o
Nom. Pl.
praemortuur‑i
praemortuur‑ae
praemortuur‑a
Gen. Pl.
praemortuur‑orum
praemortuur‑arum
praemortuur‑orum
Dat. Pl.
praemortuur‑is
praemortuur‑is
praemortuur‑is
Akk. Pl.
praemortuur‑os
praemortuur‑as
praemortuur‑a
Abl. Pl.
praemortuur‑is
praemortuur‑is
praemortuur‑is

Gerundium

Gen.
praemori‑e‑ndi
Dat.
praemori‑e‑ndo
Akk.
praemori‑e‑ndum
Abl.
praemori‑e‑ndo