Deklination zu «reconditus a um»

Deklination zu «reconditus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
recondit‑e
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ
recondit‑issim‑e

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
recondit‑us
recondit‑a
recondit‑um
Gen. Sg.
recondit‑i
recondit‑ae
recondit‑i
Dat. Sg.
recondit‑o
recondit‑ae
recondit‑o
Akk. Sg.
recondit‑um
recondit‑am
recondit‑um
Abl. Sg.
recondit‑o
recondit‑a
recondit‑o
Nom. Pl.
recondit‑i
recondit‑ae
recondit‑a
Gen. Pl.
recondit‑orum
recondit‑arum
recondit‑orum
Dat. Pl.
recondit‑is
recondit‑is
recondit‑is
Akk. Pl.
recondit‑os
recondit‑as
recondit‑a
Abl. Pl.
recondit‑is
recondit‑is
recondit‑is

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
recondit‑issim‑us
recondit‑issim‑a
recondit‑issim‑um
Gen. Sg.
recondit‑issim‑i
recondit‑issim‑ae
recondit‑issim‑i
Dat. Sg.
recondit‑issim‑o
recondit‑issim‑ae
recondit‑issim‑o
Akk. Sg.
recondit‑issim‑um
recondit‑issim‑am
recondit‑issim‑um
Abl. Sg.
recondit‑issim‑o
recondit‑issim‑a
recondit‑issim‑o
Nom. Pl.
recondit‑issim‑i
recondit‑issim‑ae
recondit‑issim‑a
Gen. Pl.
recondit‑issim‑orum
recondit‑issim‑arum
recondit‑issim‑orum
Dat. Pl.
recondit‑issim‑is
recondit‑issim‑is
recondit‑issim‑is
Akk. Pl.
recondit‑issim‑os
recondit‑issim‑as
recondit‑issim‑a
Abl. Pl.
recondit‑issim‑is
recondit‑issim‑is
recondit‑issim‑is