Deklination zu «impūrātus a um»

Deklination zu «impūrātus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
impurat‑e
Adverb Komparativ
Adverb Superlativ
impuratissime

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
impurat‑us
impurat‑a
impurat‑um
Gen. Sg.
impurat‑i
impurat‑ae
impurat‑i
Dat. Sg.
impurat‑o
impurat‑ae
impurat‑o
Akk. Sg.
impurat‑um
impurat‑am
impurat‑um
Abl. Sg.
impurat‑o
impurat‑a
impurat‑o
Nom. Pl.
impurat‑i
impurat‑ae
impurat‑a
Gen. Pl.
impurat‑orum
impurat‑arum
impurat‑orum
Dat. Pl.
impurat‑is
impurat‑is
impurat‑is
Akk. Pl.
impurat‑os
impurat‑as
impurat‑a
Abl. Pl.
impurat‑is
impurat‑is
impurat‑is

Deklination Superlativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
impurat‑issim‑us
impurat‑issim‑a
impurat‑issim‑um
Gen. Sg.
impurat‑issim‑i
impurat‑issim‑ae
impurat‑issim‑i
Dat. Sg.
impurat‑issim‑o
impurat‑issim‑ae
impurat‑issim‑o
Akk. Sg.
impurat‑issim‑um
impurat‑issim‑am
impurat‑issim‑um
Abl. Sg.
impurat‑issim‑o
impurat‑issim‑a
impurat‑issim‑o
Nom. Pl.
impurat‑issim‑i
impurat‑issim‑ae
impurat‑issim‑a
Gen. Pl.
impurat‑issim‑orum
impurat‑issim‑arum
impurat‑issim‑orum
Dat. Pl.
impurat‑issim‑is
impurat‑issim‑is
impurat‑issim‑is
Akk. Pl.
impurat‑issim‑os
impurat‑issim‑as
impurat‑issim‑a
Abl. Pl.
impurat‑issim‑is
impurat‑issim‑is
impurat‑issim‑is