Deklination zu «prōdigiōsus a um»

Deklination zu «prōdigiōsus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
prodigiose
Adverb Komparativ
prodigios‑ius
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
prodigios‑us
prodigios‑a
prodigios‑um
Gen. Sg.
prodigios‑i
prodigios‑ae
prodigios‑i
Dat. Sg.
prodigios‑o
prodigios‑ae
prodigios‑o
Akk. Sg.
prodigios‑um
prodigios‑am
prodigios‑um
Abl. Sg.
prodigios‑o
prodigios‑a
prodigios‑o
Nom. Pl.
prodigios‑i
prodigios‑ae
prodigios‑a
Gen. Pl.
prodigios‑orum
prodigios‑arum
prodigios‑orum
Dat. Pl.
prodigios‑is
prodigios‑is
prodigios‑is
Akk. Pl.
prodigios‑os
prodigios‑as
prodigios‑a
Abl. Pl.
prodigios‑is
prodigios‑is
prodigios‑is

Deklination Komparativ

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
prodigios‑ior
prodigios‑ior
prodigios‑ius
Gen. Sg.
prodigios‑ior‑is
prodigios‑ior‑is
prodigios‑ior‑is
Dat. Sg.
prodigios‑ior‑i
prodigios‑ior‑i
prodigios‑ior‑i
Akk. Sg.
prodigios‑ior‑em
prodigios‑ior‑em
prodigios‑ius
Abl. Sg.
prodigios‑ior‑e
prodigios‑ior‑e
prodigios‑ior‑e
Nom. Pl.
prodigios‑ior‑es
prodigios‑ior‑es
prodigios‑ior‑a
Gen. Pl.
prodigios‑ior‑um
prodigios‑ior‑um
prodigios‑ior‑um
Dat. Pl.
prodigios‑ior‑ibus
prodigios‑ior‑ibus
prodigios‑ior‑ibus
Akk. Pl.
prodigios‑ior‑es
prodigios‑ior‑es
prodigios‑ior‑a
Abl. Pl.
prodigios‑ior‑ibus
prodigios‑ior‑ibus
prodigios‑ior‑ibus