Deklination zu «abruptus a um»

Deklination zu «abruptus a um»

Adverbien

Adverb Positiv
abrupte
Adverb Komparativ
abruptius
Adverb Superlativ

Deklination

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
abrupt‑us
abrupt‑a
abrupt‑um
Gen. Sg.
abrupt‑i
abrupt‑ae
abrupt‑i
Dat. Sg.
abrupt‑o
abrupt‑ae
abrupt‑o
Akk. Sg.
abrupt‑um
abrupt‑am
abrupt‑um
Abl. Sg.
abrupt‑o
abrupt‑a
abrupt‑o
Nom. Pl.
abrupt‑i
abrupt‑ae
abrupt‑a
Gen. Pl.
abrupt‑orum
abrupt‑arum
abrupt‑orum
Dat. Pl.
abrupt‑is
abrupt‑is
abrupt‑is
Akk. Pl.
abrupt‑os
abrupt‑as
abrupt‑a
Abl. Pl.
abrupt‑is
abrupt‑is
abrupt‑is