Deklination zu «stultus a um»

Deklination zu «stultus a um»

Adverbien

Adverb Positiv	stulte
Adverb Komparativ	stultius
Adverb Superlativ	stultissime, stultissume

Deklination

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	stult‑us	stult‑a	stult‑um
Gen. Sg.	stult‑i	stult‑ae	stult‑i
Dat. Sg.	stult‑o	stult‑ae	stult‑o
Akk. Sg.	stult‑um	stult‑am	stult‑um
Abl. Sg.	stult‑o	stult‑a	stult‑o
Vok. Sg.	stult‑e
Nom. Pl.	stult‑i	stult‑ae	stult‑a
Gen. Pl.	stult‑orum	stult‑arum	stult‑orum
Dat. Pl.	stult‑is	stult‑is	stult‑is
Akk. Pl.	stult‑os	stult‑as	stult‑a
Abl. Pl.	stult‑is	stult‑is	stult‑is

Deklination Komparativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	stult‑ior	stult‑ior	stult‑ius
Gen. Sg.	stult‑ior‑is	stult‑ior‑is	stult‑ior‑is
Dat. Sg.	stult‑ior‑i	stult‑ior‑i	stult‑ior‑i
Akk. Sg.	stult‑ior‑em	stult‑ior‑em	stult‑ius
Abl. Sg.	stult‑ior‑e	stult‑ior‑e	stult‑ior‑e
Nom. Pl.	stult‑ior‑es	stult‑ior‑es	stult‑ior‑a
Gen. Pl.	stult‑ior‑um	stult‑ior‑um	stult‑ior‑um
Dat. Pl.	stult‑ior‑ibus	stult‑ior‑ibus	stult‑ior‑ibus
Akk. Pl.	stult‑ior‑es	stult‑ior‑es	stult‑ior‑a
Abl. Pl.	stult‑ior‑ibus	stult‑ior‑ibus	stult‑ior‑ibus

Deklination Superlativ

	mask.	fem.	neutr.
Nom. Sg.	stult‑issim‑us, stultissumus	stult‑issim‑a	stult‑issim‑um
Gen. Sg.	stult‑issim‑i, stultissumi	stult‑issim‑ae	stult‑issim‑i, stultissumi
Dat. Sg.	stult‑issim‑o	stult‑issim‑ae	stult‑issim‑o
Akk. Sg.	stult‑issim‑um	stult‑issim‑am	stult‑issim‑um
Abl. Sg.	stult‑issim‑o, stultissumo	stult‑issim‑a	stult‑issim‑o
Nom. Pl.	stult‑issim‑i, stultissumi	stult‑issim‑ae	stult‑issim‑a
Gen. Pl.	stult‑issim‑orum	stult‑issim‑arum	stult‑issim‑orum
Dat. Pl.	stult‑issim‑is	stult‑issim‑is	stult‑issim‑is
Akk. Pl.	stult‑issim‑os	stult‑issim‑as	stult‑issim‑a
Abl. Pl.	stult‑issim‑is	stult‑issim‑is	stult‑issim‑is