Konjugation zu «assonāre, assonō,-,-»

Konjugation zu «assonāre, assonō,-,-»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
asson‑o
asson‑e‑m
assona‑ba‑m
assona‑re‑m
assona‑b‑o
2. Pers. Sg.
assona‑s
asson‑e‑s
assona‑ba‑s
assona‑re‑s
assona‑bi‑s
3. Pers. Sg.
assona‑t
asson‑e‑t
assona‑ba‑t
assona‑re‑t
assona‑bi‑t
1. Pers. Pl.
assona‑mus
asson‑e‑mus
assona‑ba‑mus
assona‑re‑mus
assona‑bi‑mus
2. Pers. Pl.
assona‑tis
asson‑e‑tis
assona‑ba‑tis
assona‑re‑tis
assona‑bi‑tis
3. Pers. Pl.
assona‑nt
asson‑e‑nt
assona‑ba‑nt
assona‑re‑nt
assona‑bu‑nt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
assonans assonantis
Part. Fut. Akt.
Part. Perf. Pass.
Gerundium
assona‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
assonandus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
assona
assona‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
assonare
Infinitiv Perf.
Infinitiv Fut.

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
assonans
assonans
assonans
Gen. Sg.
assonant‑is
assonant‑is
assonant‑is
Dat. Sg.
assonant‑i
assonant‑i
assonant‑i
Akk. Sg.
assonant‑em
assonant‑em
assonans
Abl. Sg.
assonant‑e
assonant‑e
assonant‑e
Nom. Pl.
assonant‑es
assonant‑es
assonant‑ia
Gen. Pl.
assonant‑ium
assonant‑ium
assonant‑ium
Dat. Pl.
assonant‑ibus
assonant‑ibus
assonant‑ibus
Akk. Pl.
assonant‑es, assonant‑is
assonant‑es, assonant‑is
assonant‑ia
Abl. Pl.
assonant‑ibus
assonant‑ibus
assonant‑ibus

Gerundium

Gen.
assona‑ndi
Dat.
assona‑ndo
Akk.
assona‑ndum
Abl.
assona‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
assonand‑us
assonand‑a
assonand‑um
Gen. Sg.
assonand‑i
assonand‑ae
assonand‑i
Dat. Sg.
assonand‑o
assonand‑ae
assonand‑o
Akk. Sg.
assonand‑um
assonand‑am
assonand‑um
Abl. Sg.
assonand‑o
assonand‑a
assonand‑o
Nom. Pl.
assonand‑i
assonand‑ae
assonand‑a
Gen. Pl.
assonand‑orum
assonand‑arum
assonand‑orum
Dat. Pl.
assonand‑is
assonand‑is
assonand‑is
Akk. Pl.
assonand‑os
assonand‑as
assonand‑a
Abl. Pl.
assonand‑is
assonand‑is
assonand‑is