Konjugation zu «commūnīre, commūnīo, commūnīvī, commūnītum»

Konjugation zu «commūnīre, commūnīo, commūnīvī, commūnītum»

Präsensstamm Aktiv

Präs. Ind. Akt. Präs. Konj. Akt. Imperf. Ind. Akt. Imperf. Konj. Akt. Fut. I Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
communi‑o
communi‑a‑m, communibo
communi‑eba‑m
communi‑re‑m
communi‑a‑m
2. Pers. Sg.
communi‑s
communi‑a‑s
communi‑eba‑s
communi‑re‑s
communi‑e‑s
3. Pers. Sg.
communi‑t
communi‑a‑t
communi‑eba‑t
communi‑re‑t
communi‑e‑t
1. Pers. Pl.
communi‑mus
communi‑a‑mus
communi‑eba‑mus
communi‑re‑mus
communi‑e‑mus
2. Pers. Pl.
communi‑tis
communi‑a‑tis
communi‑eba‑tis
communi‑re‑tis
communi‑e‑tis
3. Pers. Pl.
communi‑u‑nt
communi‑a‑nt
communi‑eba‑nt, conmunibant
communi‑re‑nt
communi‑e‑nt

Präsensstamm Passiv

Präs. Ind. Pass. Präs. Konj. Pass. Imperf. Ind. Pass. Imperf. Konj. Pass. Fut. I Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
communi‑or
communi‑a‑r
communi‑eba‑r
communi‑re‑r
communi‑a‑r
2. Pers. Sg.
communi‑ris
communi‑a‑ris, communi‑a‑re
communi‑eba‑ris, communi‑eba‑re
communi‑re‑ris, communi‑re‑re
communi‑e‑ris, communi‑e‑re
3. Pers. Sg.
communi‑tur
communi‑a‑tur
communi‑eba‑tur
communi‑re‑tur
communi‑e‑tur
1. Pers. Pl.
communi‑mur
communi‑a‑mur
communi‑eba‑mur
communi‑re‑mur
communi‑e‑mur
2. Pers. Pl.
communi‑mini
communi‑a‑mini
communi‑eba‑mini
communi‑re‑mini
communi‑e‑mini
3. Pers. Pl.
communi‑u‑ntur
communi‑a‑ntur
communi‑eba‑ntur
communi‑re‑ntur
communi‑e‑ntur

Perfektstamm Aktiv

Perf. Ind. Akt. Perf. Konj. Akt. Plusquamperf. Ind. Akt. Plusquamperf. Konj. Akt. Fut. II Ind. Akt.
1. Pers. Sg.
communiv‑i
communiv‑eri‑m
communiv‑era‑m
communiv‑isse‑m
communiv‑ero
2. Pers. Sg.
communiv‑isti
communiv‑eri‑s
communiv‑era‑s
communiv‑isse‑s
communiv‑eris
3. Pers. Sg.
communiv‑it, communiit
communiv‑eri‑t
communiv‑era‑t
communiv‑isse‑t
communiv‑erit
1. Pers. Pl.
communiv‑imus
communiv‑eri‑mus
communiv‑era‑mus
communiv‑isse‑mus
communiv‑erimus
2. Pers. Pl.
communiv‑istis
communiv‑eri‑tis
communiv‑era‑tis
communiv‑isse‑tis
communiv‑eritis
3. Pers. Pl.
communiv‑erunt, communiv‑ere
communiv‑eri‑nt
communiv‑era‑nt
communiv‑isse‑nt
communiv‑erint

Perfektstamm Passiv

Perf. Ind. Pass. Perf. Konj. Pass. Plusquamperf. Ind. Pass. Plusquamperf. Konj. Pass. Fut. II Ind. Pass.
1. Pers. Sg.
communit‑us sum
communit‑us sim
communit‑us eram
communit‑us essem
communit‑us ero
2. Pers. Sg.
communit‑us es
communit‑us sis
communit‑us eras
communit‑us esses
communit‑us eris
3. Pers. Sg.
communit‑us est
communit‑us sit
communit‑us erat
communit‑us esset
communit‑us erit
1. Pers. Pl.
communit‑i sumus
communit‑i simus
communit‑i eramus
communit‑i essemus
communit‑i erimus
2. Pers. Pl.
communit‑i estis
communit‑i sitis
communit‑i eratis
communit‑i essetis
communit‑i eritis
3. Pers. Pl.
communit‑i sunt
communit‑i sint
communit‑i erant
communit‑i essent
communit‑i erunt

Verbalstämme: Nominalformen auf einen Blick

Part. Präs. Akt.
communiens communientis
Part. Fut. Akt.
communiturus a um
Part. Perf. Pass.
communitus a um
Gerundium
communi‑e‑ndi ‑ndo ‑ndum ‑ndo
Gerundivum
communiendus a um, communiundus a um

Imperative

Sg. Pl.
Imperativ I
communi
communi‑te
Imperativ II, 2. Pers.
Imperativ II, 3. Pers.

Infinitive

Akt. Pass.
Infinitiv Präs.
communire
communi‑ri, communi‑rier
Infinitiv Perf.
communiv‑isse
communit‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
Infinitiv Fut.
communitur‑um ‑am ‑um ‑os ‑as ‑a esse
communit‑um iri

Partizip Präsens Aktiv (PPA)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
communi‑ens
communi‑ens
communi‑ens
Gen. Sg.
communi‑ent‑is
communi‑ent‑is
communi‑ent‑is
Dat. Sg.
communi‑ent‑i
communi‑ent‑i
communi‑ent‑i
Akk. Sg.
communi‑ent‑em
communi‑ent‑em
communi‑ens
Abl. Sg.
communi‑ent‑e
communi‑ent‑e
communi‑ent‑e
Nom. Pl.
communi‑ent‑es
communi‑ent‑es
communi‑ent‑ia
Gen. Pl.
communi‑ent‑ium
communi‑ent‑ium
communi‑ent‑ium
Dat. Pl.
communi‑ent‑ibus
communi‑ent‑ibus
communi‑ent‑ibus
Akk. Pl.
communi‑ent‑es, communi‑ent‑is
communi‑ent‑es, communi‑ent‑is
communi‑ent‑ia
Abl. Pl.
communi‑ent‑ibus
communi‑ent‑ibus
communi‑ent‑ibus

Partizip Perfekt Passiv (PPP)

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
communit‑us
communit‑a
communit‑um
Gen. Sg.
communit‑i
communit‑ae
communit‑i
Dat. Sg.
communit‑o
communit‑ae
communit‑o
Akk. Sg.
communit‑um
communit‑am
communit‑um
Abl. Sg.
communit‑o
communit‑a
communit‑o
Nom. Pl.
communit‑i
communit‑ae
communit‑a
Gen. Pl.
communit‑orum
communit‑arum
communit‑orum
Dat. Pl.
communit‑is
communit‑is
communit‑is
Akk. Pl.
communit‑os
communit‑as
communit‑a
Abl. Pl.
communit‑is
communit‑is
communit‑is

Partizip Futur Aktiv

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
communitur‑us
communitur‑a
communitur‑um
Gen. Sg.
communitur‑i
communitur‑ae
communitur‑i
Dat. Sg.
communitur‑o
communitur‑ae
communitur‑o
Akk. Sg.
communitur‑um
communitur‑am
communitur‑um
Abl. Sg.
communitur‑o
communitur‑a
communitur‑o
Nom. Pl.
communitur‑i
communitur‑ae
communitur‑a
Gen. Pl.
communitur‑orum
communitur‑arum
communitur‑orum
Dat. Pl.
communitur‑is
communitur‑is
communitur‑is
Akk. Pl.
communitur‑os
communitur‑as
communitur‑a
Abl. Pl.
communitur‑is
communitur‑is
communitur‑is

Gerundium

Gen.
communi‑e‑ndi
Dat.
communi‑e‑ndo
Akk.
communi‑e‑ndum
Abl.
communi‑e‑ndo

Gerundivum

mask. fem. neutr.
Nom. Sg.
communi‑end‑us, communiund‑us
communi‑end‑a, communiund‑a
communi‑end‑um, communiund‑um
Gen. Sg.
communi‑end‑i, communiund‑i
communi‑end‑ae, communiund‑ae
communi‑end‑i, communiund‑i
Dat. Sg.
communi‑end‑o, communiund‑o
communi‑end‑ae, communiund‑ae
communi‑end‑o, communiund‑o
Akk. Sg.
communi‑end‑um, communiund‑um
communi‑end‑am, communiund‑am
communi‑end‑um, communiund‑um
Abl. Sg.
communi‑end‑o, communiund‑o
communi‑end‑a, communiund‑a
communi‑end‑o, communiund‑o
Nom. Pl.
communi‑end‑i, communiund‑i
communi‑end‑ae, communiund‑ae
communi‑end‑a, communiund‑a
Gen. Pl.
communi‑end‑orum, communiund‑orum
communi‑end‑arum, communiund‑arum
communi‑end‑orum, communiund‑orum
Dat. Pl.
communi‑end‑is, communiund‑is
communi‑end‑is, communiund‑is
communi‑end‑is, communiund‑is
Akk. Pl.
communi‑end‑os, communiund‑os
communi‑end‑as, communiund‑as
communi‑end‑a, communiund‑a
Abl. Pl.
communi‑end‑is, communiund‑is
communi‑end‑is, communiund‑is
communi‑end‑is, communiund‑is